Razlika između verzija stranice "Emir Kusturica"

</ref> iz 1972. godine. Za film ''[[Priče super osmice]]'' 2001. godine na [[Festival dokumentarnog filma u Sankt Peterburgu|Međunarodnom festivalu dokumentarnog filma]] u [[Sankt Peterburg]]u, dobio je glavnu nagradu - [[Zlatni kentaur]]. 2002. godine Emir Kusturica se pojavljuje u filmu ''[[Dobri lopov]]'' režisera [[Neil Jordan]]a. Emir glumi gitaristu koji neprestano svira 'rifove' [[Jimi Hendrix|Jimija Hendrixa]]. 2004. godine završava film ''[[Život je čudo]]'', čiji je radni naslov bio "Gladno srce". Ova ratna drama, čiji scenario, osim Kusturice, potpisuje i [[Ranko Božić]], opisuje predvečerje ratnih sukoba u Bosni 1992. godine. Za ovaj je film Kusturica dobio nagradu francuske filmske akademije [[César]] za najbolji film snimljen u [[EU]] 2005. godine. 2005. godine Emir Kusturica snima dugometražni dokumentarni film o nogometašu [[Diego Maradona|Diegu Armandu Maradoni]] [[Maradona by Kusturica]]. Prva klapa ovog filma pala je 18. marta, u [[Buenos Aires]]u, snimanjem scena na porodičnoj proslavi rođendana Maradonine kćerke. Za snimanje filma koristio se i dokumentarni materijal. Osnovna ideja je da se osvjetli neostvarena Maradonina želja o porodičnoj harmoniji. Film se snimao u [[Napulj]]u, [[Barcelona|Barceloni]], na [[Kuba|Kubi]] i drugim lokacijama. U februaru 2006. godine Emir Kusturica snimio je osmi po redu dugometražni igrani filma, čiji je radni naziv [[Zavjet]]. Film je sniman u Srbiji, a scenario, uz Kusturicu je radio i Ranko Božić. 26. juna 2007. godine u pariškoj operi Bastille izvodi se prvi put njegova punk-opera pod nazivom [[Le Temps des Gitans]], po motivima filma ''Dom za vešanje''. <ref>[http://diepresse.com/home/kultur/news/308873/index.do?from=suche.intern.portal Članak u Die Presse o punk-operi Le Temps des Gitans] {{Simboli jezika|de|njemački}}</ref> 2009. godine Kusturica planira snimanje dokumentarnog filma [[Seven Friends of Pancho Villa and the Woman with Six Fingers]], sa [[Johnny Depp]]om u glavnoj ulozi. Film bi trebao biti gotov 2011. godine. Kusturica namjerava 2009. godine izdati autobiografsku knjigu, pod dvosmislenoimn naslovom ''Ja o meni'' ''(Jao meni)''. <ref>[http://www.globus.com.hr/Clanak.aspx?BrojID=307&ClanakID=8519&Stranica=1#8176 Intervju Emira Kusturice hrvatskom tjedniku Globus 12. augusta 2009. godine]{{Mrtav link|datum=Oktobar 2019 |bot=InternetArchiveBot }} {{Simboli jezika|hr|hrvatski}}</ref> Kusturičini filmovi se sadržajno razlikuju od perioda iz kog dolaze, tako da od filmova koji se tematski kreću u kritičkoj obradi jugoslovenskog društva i prošlosti, do filmova sa obiljem fantazije komicnih detalja, gotovo preuzetih iz stripova, dokumentarnih filmova o sportu i muzici. Svoju umjetničku autonomiju, koristi u potpunosti, te zahvaljući uspjehu svojih filmova u Evropi i Americi, granice njegovog rada su neograničene. Povezanost sa Balkanom, mada kritički, ostaje u svim filmovima, kao nit vodilja, koja zbog raznolikosti Balkana ne nailazi na prihvatljivost u svim državama bivše Jugoslavije.

Za potrebe snimanja filma Život je čudo, nastalo je selo [[Drvengrad]], koje po ideji Kusturice, treba da predstavlja način života, borbu protiv kapitalizma i globalizacije. Pod imenom ''Küstendorf'', na prijedlog prijatelja i književnika [[Peter Handke|Petera Handkea]], grad postaje poznat u svijetu, kao središte umjetnosti, planiranim filmskim festivalom, proizvodnjom voćnih sokova i drugih bio proizvoda.<ref> [http://diepresse.com/home/panorama/welt/305528/index.do?from=suche.intern.portal Članak u Die Presse, austrijskom dnevniku o Drvengradu, 2007. godine] {{Simboli jezika|de|njemački}} </ref> Sa idejom zatvorenog grada u građevinama od drveta, proizvodnjom namirnica na biološkoj osnovi, grad bi trebao biti citadela, mjesto u kojem bi se ljudi mogli sakriti od prijetećih katastrofa. <ref> [http://www.arte.tv/de/content/tv/02__Communities/C2-arts_20and_20music/02-Magazine/19__Journal__de__la__culture/06__film/69__kusturica__cannes_202005/865418.html Intervju Kusturice za francusko-njemačku televiziju arte] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20090831075805/http://www.arte.tv/de/content/tv/02__Communities/C2-arts_20and_20music/02-Magazine/19__Journal__de__la__culture/06__film/69__kusturica__cannes_202005/865418.html |date=31 August 2009 }} {{Simboli jezika|de|njemački}} {{Simboli jezika|fr|francuski}} </ref> Za taj idejni projekat Emir Kusturica dobitnik je Evropske nagrade za arhitekturu [[Philippe Rotthier]] 2005. godine. Nagrada, koju tradicionalno svake treće godine dodjeljuje "Fondacija za arhitekturu" iz [[Bruxelles]]a, jedno je od najcjenjenijih belgijskih i evropskih odličja u oblasti arhitektonske kulture. U obrazloženju žirija ističe se da Kusturicin projekat:

* https://web.archive.org/web/20061224234143/http://www.thenosmokingorchestra.com/wsw/