Razlika između verzija stranice "Edvard VIII, kralj Ujedinjenog Kraljevstva"

| Slika =[[Datoteka:A022344.jpg|215px]]

Eduard je potpisao dokumente kojima je potvrdio svoju abdikaciju [[10. decembar|10. decembra]] [[1936]]. godine u prisutnosti trojice braće. Njegova posljednja odluka kao kralja bilo je davanje kraljevskog pristanka na objavljivanje akta o njegovoj abdikaciji. Sve krunske zemlje Commonwealtha priznale su ovaj dokument istog dana kada je potpisan, osim [[Irska|Irske]], te je zakonski Eduard ostao kralj Irske do [[11. decembar|11. decembra]] [[1936]]. godine. <ref name=isb> [http://www.irishstatutebook.ie/1936/en/act/pub/0058/index.html Executive Authority (External Relations) Act, 1936] </ref> Nedugo nakona abdikacije Eduard se pojavio uživo na televiziji, gdje je predstavljen kao princ Eduard, a svoju odluku o napuštanju dužnosti monarha objasnio je rekavši da bi to bilo nemoguće bez podrške žene koju voli. <ref name=roy> [http://www.royal.gov.uk/files/pdf/edwardviii.pdf Historic Royal Speeches and Writtings] </ref> U trenutku njegove abdikacije kruna je prešla u ruke najstarijeg od troje njegove mlađe braće, [[George VI od Ujedinjenog Kraljevstva|Georgeu VI]], čija je kćerka [[Elizabeta II od Ujedinjenog Kraljevstva|Elizabeta]] postala presumirana nasljednica.

Po završetku rata Eduard i Wallis vratili su se u [[Pariz]], gdje im je bila dodijeljena privatna rezidencija. Eduard više nije preuzimao nikakvu profesionalnu ulogu nakon one bahamskog guvernera. Neko vrijeme odsjedao je i u [[New York]]u, a gostovao je i u [[Bijela kuća|Bijeloj kući]] kod predsjednika [[Richard Nixon|Nixona]].