Razlika između verzija stranice "Hipoteza laktatnog transportera"

Prije formiranja laktata, prema ovoj hipotezi, laktat je dugo bio smatran proizvodom razlaganja [[glukoza|glukoze]] putem kroz [[glikoliza|glikolize]] u toku anaerobnog [[metabolizam|metabolizma]]. Kao sredstvo za regeneraciju oksidiraranog NAD⁺, [[laktat dehidrogenaza]] katalizira konverziju [[piruvat]]a, za laktat u [[citosol]]u, oksidacije NADH u NAD⁺, regeneraciju potrebne podloge potrebne za nastavak glikolize. Laktat se zatim prenosi iz perifernih tkiva u jetru putem [[Corijev ciklus | Corijevog ciklusa]], gdje se reformira u piruvat kroz obrnutu reakcije pomoću laktat dehidrogenaze. Po ovoj logici, laktat se tradicijski smatra otrovnim metaboličkim nusproduktom, što bi moglo dovesti do umora i bolova u mišićima u vrijeme anaerobnog disanja. Laktat je u suštini isplata za [[kisični dug]], koga su Hill i Lupton definirali kao "ukupni iznos kisika koji se utroši nakon prestanka vježbanja, tokom u oporavka."<ref name=Lupton>{{cite journal|last=Lupton|first=H.|title=An analysis of the effects of speed on the mechanical efficiency of human muscular movement|journal=J Physiol|year=1923}}</ref>

Tokom fizičkih napora ili umjerenog intenziteta vježbi, laktat se ispušta iz radnog mišića i drugih tkiva i čini primarni izvor goriva za srce, na izlazu iz mišića putem [[Monokarboksilatni transporter | monokarbokslatnog transporta proteina]] (MCT).<ref name=Gertz>{{cite journal|last=Gertz|first=E.W.|title=Glucose and lactate interrelations during moderate-intensity exercise in humans|journal=Metabolism|year=1988|doi=10.1016/0026-0495(88)90119-9 }}</ref> This evidence is supported by an increased amount of MCT shuttle proteins in the heart and muscle in direct proportion to exertion as measured through muscular contraction.<ref name=Bergersen>{{cite journal|last=Bergersen|first=L.H.|title=Is lactate food for neurons? Comparison of monocarboxylate transporter subtypes in brain and muscle|year=2007|doi=10.1016/j.neuroscience.2006.11.062}}</ref>

Dok je [[citosol]]ni [[Fermentacija | fermentacijski put]] laktata dobro uspostavljen, nova karakteristika laktatnog šatla je oksidacija laktata u [[mitohondrija]]ma. Baba i Sherma ([[1971]].) bili su prvi koji su identificirati enzim [[laktat dehidrogenaza|laktat dehidrogenazu]] (LDH), unutrašnje membrane i matrica mitohondrija, u srčanom i skeletnim mišićima [[pacov]]a. Takođe je utvrđeno da laktat može se oksidiran tako brzo kao i piruvat u mitohondrijama jetre pacova. Jer laktat ili se može oksidirati u mitohondrijama (povratak u piruvat za ulazak u [[Krebsov ciklus]], stvarajući NADH), ili služe kao glukoneogenetski prekursori, a unutarćelijski laktatni transporteri čine većinu laktatnog prometa u ljudskom tijelu (što dokazuje i blago povećanje koncentracije arterijskog laktata). Brooks i dr. su to potvrdili [[1999]]. godine, kada su otkrili da oksidacija laktata premašuje piruvatnu oko 10-40% u jetri, skeletnim mišićima i srčanom mišiću [[pacov]]a.<ref name="Baba Sharma, 1971">{{cite journal|last=Baba and Sharma|title=Histochemistry of lactic dehydrogenase in heart and pectoralis muscles of rat|journal=J Cell Biol|year=1971|doi=10.1083/jcb.51.3.621 }}</ref> Postepeno, LDH je nađena u mitohondrijama, jetre, bubrega i srca [[pacov]]a.<ref>{{cite journal|last=Brandt|first=R.B.|title=Localization of L-lactate dehydrogenase in mitochondria|journal=Arch Biochem Biophys|year=1986}}</ref>