Razlika između verzija stranice "B-ćelija"
| [pregledana izmjena] | [pregledana izmjena] |
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
No edit summary |
|||
Red 23:
[[Datoteka:B cell activation naive to plasma cell.png|thumb|350px|Aktivacija B ćelija: od zrelih B ćelija do [[plazmocit]]]a ili memorijske B ćelije]]
Aktivacija B ćelija je poboljšana pomoću aktivnost [[Komplementni receptor 2 | CD21]], površinskog receptora u kompleksu sa površinom proteina [[CD19]] i [[CD81]] (sva tri su skuno poznata kao koreceptorski kompleks B ćelije).<ref>{{Cite journal|title = Human complement receptor 2 (CR2/CD21) as a receptor for DNA: Implications for its roles in the immune response and the pathogenesis of systemic lupus erythematosus (SLE)|url = http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0161589012003483|journal = Molecular Immunology|date = 2013-01-01|pmc = 3439536|pmid = 22885687|pages = 99–110|volume = 53|issue = 1–2|doi = 10.1016/j.molimm.2012.07.002|first = Rengasamy|last = Asokan|first2 = Nirmal K.|last2 = Banda|first3 = Gerda|last3 = Szakonyi|first4 = Xiaojiang S.|last4 = Chen|first5 = V. Michael|last5 = Holers}}</ref> Kada BCR veže antigen označeno fragmentom C3, komplemntni protein CD21 veže C3 fragment, skupa vezan sa vezom BCR, a signali se prnose kroz CD19 i CD81 na niže pragove aktiviranja ćelije.<ref>{{Cite journal|title = Cell-specific regulation of the CD21 gene|url = http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1567576900000461|journal = International Immunopharmacology|date = 2001-03-01|pages = 483–493|volume = 1|series = Unraveling Mechanisms and Discovering Novel Roles for Complement|issue = 3|doi = 10.1016/S1567-5769(00)00046-1|pmid = 11367532|first = Mark D.|last = Zabel|first2 = John H.|last2 = Weis}}</ref>
===
Antigeni koji aktiviraju B ćelije
Kao i kod TD antigena, B ćelijama, koje su aktivirane TI antigenima, potrebni su dodatni signali da završe aktiviranje, ali umjesto da ih primaju iz T ćelija, oni ih prepoznaju i vežu za uobičajeni [[mikrob]]iološki konstituent u [[duguljasti receptora | duguljastim receptorima (TLRs)]] ili opsežno umrežavanje u BCR za ponavljanje [[epitop]]a na bakterijskoj ćeliji. B ćelije koje su aktivirane TI antigenima dalje da umnožavaju izvan limfnog folikula, ali i dalje u SLOS (ne formiraju se GC), pa eventualno prolaze promjenu [[imunoglobulin]]ske klase, i diferenciraju se u kratkotrajna plazmablaste koji proizvode rana, slaba antitijela, uglavnom klase [[IgM]], ali i neke grupe dugotrajnih plazma-ćelija.<ref name=":11">{{Cite journal|title = Long-Lived Bone Marrow Plasma Cells Are Induced Early in Response to T Cell-Independent or T Cell-Dependent Antigens|url = http://www.jimmunol.org/content/188/11/5389|journal = The Journal of Immunology|date = 2012-06-01|issn = 0022-1767|pmc = 4341991|pmid = 22529295|pages = 5389–5396|volume = 188|issue = 11|doi = 10.4049/jimmunol.1102808|first = Alexandra|last = Bortnick|first2 = Irene|last2 = Chernova|first3 = William J.|last3 = Quinn|first4 = Monica|last4 = Mugnier|first5 = Michael P.|last5 = Cancro|first6 = David|last6 = Allman}}</ref>
=== Aktivacija memorijskih B ćelija===
Aktiviranje memorijskih B ćelija počinje otkrivanjem i vezanjem njihovih ciljnih antigena, koji se dijele po roditeljima B ćelija.<ref name=":13">{{Cite journal|title = Molecular programming of B cell memory|url = http://www.nature.com/doifinder/10.1038/nri3128|journal = Nature Reviews Immunology|volume = 12|issue = 1|pages = 24–34|date = 2011-01-01|pmc = 3947622|pmid = 22158414|doi = 10.1038/nri3128|first = Michael|last = McHeyzer-Williams|first2 = Shinji|last2 = Okitsu|first3 = Nathaniel|last3 = Wang|first4 = Louise|last4 = McHeyzer-Williams}}</ref> Neke memorijske B ćelije se mogu aktivirati bez pomoći T ćelija, kao što su određene memorijske virusno specifične B ćelije, ali drugima je potrebna pomoć T limfocita. Nakon vezanja antigena, memorijske B ćelije zauzimaju antigen putem endocitoze koja je posredovana receptorom, degradira ga i predstavlja u T-ćelijama, kao komad peptida u kompleksu sa molekulama [[MCH|MHC-II]] na ćelijskoj membrani. Memorijske T helper (T<sub>H</sub>) ćelije, obično memorijske folikulske T helper (T<sub>FH</sub>) ćelije, koje su izvedene iz T ćelija, aktivirane istim antigenom, prepoznaju i vežu ove MHC-II-peptidne komplekse putem svog receptora TCR. Nakon vezanja TCR-MHC-II-peptida i releja drugih signala iz memorijskih T<sub>FH</sub> ćelija, memorijske B ćelije se aktiviraju i diferenciraju u plazmablaste i plazma-ćelije, preko vanfolikulskog odgovora ili reakcije ulaza germinalnog centra, u kojoj se stvaraju plazma-ćelije i više memorijjskih B ćelija. Nejasno je da li, unutar ovih sekundarnih GC, memorijske B ćelije dalje prolaze kroz sazrijevanje afiniteta.
== Tipovi B ćelija ==
*'''Plazmablasti''' su ćelije kratkog vijeka, koje se uvišestručavaju i luče antitijela. Nastaju diferencijacijom B-ćelija. Nakon infekcije stvaraju se već u ranoj fazi odgovora, a njihova antitijela su sklona slabijem afinitetu prema njihovim ciljnim antigenima, u poređenju sa [[plazmacit]]ima. Plazmablasti mogu nastati i od B-ćelija koje su aktivirane nezavisno od T-ćelija ili vanfolikulskim odgovorom aktivacije B-ćelija koja zavisi od T-ćelija.
*[[Plazma-čelije]] su dugoživuće B-ćelije, koje se ne uvišestručavaju, ali luče antitijela, a koje nastaju diferencijacijom B-ćelija. Postoje dokazi da se B ćelije prvo diferenciraju u ćelije koje liče na plazmablaste, a zatim u [[plazmacit]]eplasma cell. Plazma-ćelije se generiraju kasnije, a poredeći ih sa plazmablastima, imaju antitijela sa visokim afinitetom protiv ciljnih antigena target štu nastaje pod uticajem afiniteta sazrijevanja u germinalnom centru (GC) i proizvodnji više antitijela. Plazmmaciti obično nastaju iz reakcije germinalnog centra od aktiviranih B-ćelija, koje zavise od T ćelijske aktivacije; međutim, mogu također nastati i od B-ćelija koje su netavisne od aktivacije putem T (ćelija).
*[[Memorijske B ćelije]] su neaktivne ili spavajuće B ćelija koje nastaju diferencijacijom B ćelija. Njihova funkcija je da cirkuliraju kroz tijelo i pokreću jači i brži odgovor antitijela (poznat i kao odgovor sekundarnih antitijela), ako se otkrije antigen koji je aktivirao njihovu roditeljsku B ćeliju (memorijake B ćelije i njihove roditeljske B ćelije imaju isti BCR, tako da otkrivaju isti antigen.<ref name=":12">{{Cite journal|title = Memory B cells|url = http://www.nature.com/doifinder/10.1038/nri3802|journal = Nature Reviews Immunology|date = 2015-01-01|volume = 15|issue = 3|pages = 149|doi = 10.1038/nri3802|pmid = 25677494|first = Tomohiro|last = Kurosaki|first2 = Kohei|last2 = Kometani|first3 = Wataru|last3 = Ise}}</ref> Memory B cells can be generated from T cell-dependent activation through both the extrafollicular response and the germinal center reaction as well as from T cell-independent activation of B1 cells.<ref name=":12"/>
*[[Folikulska B ćelija|Folliculska (FO) B ćelije]] (poznate kao B-2 ćelije) su nauobičajeniji tip B ćelija i, kada ne cirkuliraju u [[krv]]i, pretežno se nalaze u limfnim folikulima sekundarnih limfnih organa (SLO). Odgovorne su za stvaranje glavnine visokoafiniretnih antilijela tokom infekcije.
*[[Marginalno zonska B ćelija|B ćelije sa marginalnom zonom (MZ) B]], uglavnom se nalaze u marginalnoj zoni [[slezena|slezene]], a služe kao prva linija odbrane protiv patogena koji nastaju u krvi, kao marginalna zona koja prima velike količine krvi iz cirkulacije.<ref>{{Cite journal|title = Marginal Zone B Cells|url = http://dx.doi.org/10.1146/annurev.immunol.23.021704.115728|journal = Annual Review of Immunology|date = 2005-01-01|pmid = 15771569|pages = 161–196|volume = 23|issue = 1|doi = 10.1146/annurev.immunol.23.021704.115728|first = Shiv|last = Pillai|first2 = Annaiah|last2 = Cariappa|first3 = Stewart T.|last3 = Moran}}</ref> Oni mogu proći i T ćelije nezavisno i T limfocita-ovisna aktivacija, ali prvenstveno prolazei kroz aktivaciju koja zavisna ili onu koja je nezavisna T ćelija, ali pretežno kroz nezavisnu.
*[[B-1 ćelija|Ćelije B-1]] nastaju u putu razvoja koji se razlikuje od puta FO-B i MZ-B ćelija.<ref name=":14">{{Cite journal|title = The double life of a B-1 cell: self-reactivity selects for protective effector functions|url = http://www.nature.com/doifinder/10.1038/nri2901|journal = Nature Reviews Immunology|date = 2010-01-01|volume = 11|issue = 1|pages = 34–46|doi = 10.1038/nri2901|pmid = 21151033|first = Nicole|last = Baumgarth}}</ref> Kod [[miš]]a, predominiraju u [[peritoneum]]skoj i pleuralnoj šupljini, generirajući [[Antitijelo|prirodna antitijela]] (proizvedena bez infekcije), braneći se protiv [[patogen]]a sluzokože i primarno ispoljavaju aktivaciju koja je nezavisna od T-ćelija. Pravi homolog mišjih B-1 ćelija nije otkriven kod ljudi, iako su opisane različite populacije ćelija koje su slične B-1 ćelijama.
*B-2 ćelije - FO-B ćelije i MZ-B ćelije su jedan od nedovoljno opisanih tipova B-ćelija.
*[[Regulatorne B-ćelije|Regulatorne B (Breg) ćelije]] su [[Imunosuppresija|imunosupresivni]] tip B-ćelija koje zaustavljaju širenje [[patogen]]a, pro-upalnoh limfocita putem lučenja IL-10, IL-35 i TGF-β.<ref name=":15">{{Cite journal|title = Regulatory B Cells: Origin, Phenotype, and Function|url = http://www.cell.com/article/S107476131500134X/abstract|journal = Immunity|issn = 1074-7613|pmid = 25902480|pages = 607–612|volume = 42|issue = 4|doi = 10.1016/j.immuni.2015.04.005|first = Elizabeth C.|last = Rosser|first2 = Claudia|last2 = Mauri|year = 2015}}</ref> Također, promovira stvaranje [[regulatorni T limfocit | regulatornih T (Treg) ćelija]] direktno u interakciji s T ćelijama, skretajući njihovu diferencijaciju prema T-regulaciji. Nema opisanih zajedničkih identiteta sa Breg (B-reguliranim) ćelijama. Mnogi podskupovi B-reg ćelija, koji imaju zajedničke regulatorne funkcije, pronađeni su i kod [[miš]]eva i kod ljudi. Trenutno nije poznato da li su podskupovi Breg ćelija razvojno povezani i kako se tačno odvija diferencijacija B-reg ćelije. Postoje dokazi koji pokazuju da gotovo sve vrste B ćelija mogu diferencirati u Breg ćeliju pomoću mehanizama koji uključuju upalne signale i prepoznavanje BCR.
==Patologija u vezi sa B-ćelijama==
Posljedica nenormalnog prepoznavanja B-ćelija za vlastite antigene, može biti autoimuna bolest, nakon čega slijedi proizvodnja autoantitijela.<ref name=":16">{{Cite journal|title = B-lymphocyte contributions to human autoimmune disease|url = http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1600-065X.2008.00646.x/abstract|journal = Immunological Reviews|date = 2008-06-01|issn = 1600-065X|pages = 284–299|volume = 223|issue = 1|doi = 10.1111/j.1600-065X.2008.00646.x|first = Koichi|last = Yanaba|first2 = Jean-David|last2 = Bouaziz|first3 = Takashi|last3 = Matsushita|first4 = Cynthia M.|last4 = Magro|first5 = E. William|last5 = St.Clair|first6 = Thomas F.|last6 = Tedder}}</ref> Autoimmune diseases where disease activity is correlated with B cell activity include [[scleroderma]], [[multiple sclerosis]], [[systemic lupus erythematosus]], [[Diabetes mellitus type 1|type 1 diabetes]], and [[rheumatoid arthritis]].<ref name=":16" />
[[Maligna transformacija]] B-ćelija i njihovih prekurssora može izazvati pojavu mjesta za [[kancer]]e, uključujućii [[B-ćelijska hronična limfocitna leukemija|hroničnu limfocitnu leukemiju (CLL)]], [[Akutna limfoblastna leukemija|akutnu limfoblastnu leukemiju (ALL)]], [[leukemija dlakave ćelije|ćelijsku leukemiju]], [[folukulski limfom]], [[Ne-Hodgkin limfom|Ne-Hodgkinov limfom]] i [[Hodgkinov limfom]].<ref>{{Cite journal|title = Pathogenesis of Human B Cell Lymphomas|url = http://dx.doi.org/10.1146/annurev-immunol-020711-075027|journal = Annual Review of Immunology|date = 2012-01-01|pmid = 22224767|pages = 565–610|volume = 30|issue = 1|doi = 10.1146/annurev-immunol-020711-075027|first = Arthur L. Shaffer|last = III|first2 = Ryan M.|last2 = Young|first3 = Louis M.|last3 = Staudt}}</ref>
== [[Epigenetika]]==
{{Glavni|Epigenetika]]
Studija koja je istraživala metilom B ćelija tokom ciklusa diferencijacije, koristeći bisulfitno sekvenciranje cijelog [[genom]]a (WGBS), pokazala je da hipometilacija postoji od najranijih do najviše diferenciranih faza. Najveća metilacijska razlika je bila između faze germinalnog centra B-ćelija i memorijskih B-ćelija. Osim toga, ova studija je pokazala da postoji sličnost između B-ćelija tumora i dugotrajnih B ćelija u znacima metilacije [[DNK]].<ref>{{Cite journal|last=Kulis|first=Marta|last2=Merkel|first2=Angelika|last3=Heath|first3=Simon|last4=Queirós|first4=Ana C.|last5=Schuyler|first5=Ronald P.|last6=Castellano|first6=Giancarlo|last7=Beekman|first7=Renée|last8=Raineri|first8=Emanuele|last9=Esteve|first9=Anna|date=2015-07-01|title=Whole-genome fingerprint of the DNA methylome during human B cell differentiation|url=http://www.nature.com/ng/journal/v47/n7/full/ng.3291.html|journal=Nature Genetics|language=en|volume=47|issue=7|pages=746–756|doi=10.1038/ng.3291|issn=1061-4036}}</ref>
==Također pogledajte==
| |||