Razlika između verzija stranice "Konstantin Veliki"
| [pregledana izmjena] | [nepregledana izmjena] |
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
No edit summary |
No edit summary |
||
Red 1:
{{Drugo značenje|Konstantin}}
{{Infokutija Vladar|Ime = Konstantin I|Otac = [[Konstancije I Klor]]|Majka = [[Helena]]|Slika = Rome-Capitole-StatueConstantin.jpg|Opis slike = Statua Konstantina I|Vladavina = 25. juli 306. - 22. maj 337.|Prethodnik = [[Konstancije I Klor]]|Nasljednik = [[Konstancije II]]
[[Konstantin II]]
'''Konstantin Veliki '''([[latinski]]: Flavije Valerije Aurelius Constantinus Augustus) Rođen je 27. februara [[272.|272. n.e.]] u gradu Naisus, pokrajina Mezija (današnji [[Niš]], [[Srbija]]), umro 22. maja [[337.|337. n.e.]]) blizu grada Nikomedija, pokrajina Bitinija (današnji [[Izmit]], [[Turska]]). Također poznat kao '''Konstantin I''' ili '''Sv. Konstantin''', bio je [[popis rimskih careva|rimski car]] od [[306.|306. n.e.]] do [[337.|337. godine n.e.]]. Konstantin je bio sin [[Flavije Valerije Konstancije|Flavija Valerija Konstancija]], oficira rimske vojske, i njegove supruge Helene.<ref>http://www.biography.com/people/constantine-i-39496</ref> Njegov otac je postao [[Cezar (naslov)|Cezar]], zamjenik cara na zapadu od 293. godine. Konstantin je poslan na istok, gdje je postao vojni tribun za vrijeme cara [[Dioklecijan]]a i [[Galerije, rimski car|Galerija]]. Konstantin je 305. godine podignut na rang [[Augustus]]a, glavnog vladara zapadnog dijela rimskog carstva. Tada je posjetio svoga oca u Britaniji. Priznat kao car od strane vojske, nakon smrti oca 306. godine, Konstantin je izašao kao pobjednik u seriji građanskih ratova protiv careva [[Maksencije|Maksencija]] i [[Licinije|Licinija]], te je postao jedini vladar zapada i istoka 324. godine.▼
[[Konstans I]]|Datum rođenja = 27. februar 272
[[Naissus]], [[Mezija]] (današnji [[Niš]], Srbija)|Datum smrti = 22. maj 337
[[Nikomedija]], [[Bitinija]] (današnji [[Izmit]], Turska)}}
▲'''Konstantin Veliki '''([[latinski]]:
Kao car, Konstantin je donio mnoge administrativne, finansijske, društvene i vojne promjene za jačanje carstva. Također je odvojio civilnu i vojnu vlast. Novi zlatnik, [[solidus]], uveden je u borbi protiv [[Inflacija|inflacije]]. To će postati standard za bizantijske i evropske valute više od hiljadu godina. Konstantin je prvi rimski car koji je prešao na [[kršćanstvo]], te je imao značajnu ulogu u proglašenju [[Milanski edikt|Milanskog edikta]], koji je proglasio vjersku toleranciju u cijelom carstvu. U vojnim pitanjima rimska vojska je reorganizirana, te se sastojala od vojnika koji su bili u garnizonima, a bili su sposobni da se suprotstave unutrašnjoj prijetnji i [[Barbari|barbarskoj]] invaziji. ▼
▲Kao car, Konstantin je donio mnoge administrativne, finansijske, društvene i vojne promjene za jačanje carstva. Također je odvojio civilnu i vojnu vlast. Novi zlatnik, [[solidus]], uveden je u borbi protiv [[Inflacija|inflacije]]. To će postati standard za bizantijske i evropske valute više od hiljadu godina. Konstantin je prvi rimski car koji je prešao na [[kršćanstvo]], te je imao značajnu ulogu u proglašenju [[Milanski edikt|Milanskog edikta]], koji je proglasio vjersku toleranciju u cijelom carstvu. U vojnim pitanjima rimska vojska je reorganizirana, te se sastojala od vojnika koji su bili u garnizonima, a bili su sposobni da se suprotstave unutrašnjoj prijetnji i [[Barbari|barbarskoj]] invaziji.
U doba Konstantina označena je posebna epoha u historiji [[Rimsko Carstvo|Rimskog carstva]]. On je sagradio novu carsku rezidenciju u [[Bizantijum]]u i nazvao ga Novi Rim. Međutim, u Kostantinovu čast, rimljani su ga nazvali [[Konstantinopolj]], koji će kasnije biti glavni grad onoga što je danas poznato kao Bizantija za više od hiljadu godina. Zbog toga, on se smatra osnivačem Bizantije. Njegova više neposredna politička zaostavština je to, što je ostavio carstvo svojim sinovima, kada je zamijenio Dioklecijanovu [[tetrarhija|tetrarhiju]] sa principom dinastičkog naslijeđa. Njegov ugled cvjetao je za vrijeme vladavine njegove djece i stoljećima nakon njegove vladavine. Srednjovjekovna crkva ga je potvrdila kao uzora vrline, dok su ga sekularni vladari vidjeli kao simbol carskog legitimiteta i identiteta. Počevši sa [[Renesansa|renesansom]], bilo je više kritičnih procjena njegove vladavine, a kritičari ga predstavljaju kao despotskog tiranina.[[Datoteka:0 Gaius Flavius Valerius Constantinus - Palatino.JPG|mini|200p|Bronzana glava cara Konstantina iz njegovog vremena. Vjeruje se da ga vijerno predstavlja.]]Kasniji historičari dovode u pitanje iskrenost njegove hrišćanske vjere. Oni su predstavili Konstantina kao pametnog i spretnog u spletkarenju političara koji je shvatio političku moć jedinstvene religije kao što je hrišćanstvo.<ref>http://www.biographyonline.net/military/constantine.html</ref>
Car Konstantin se s pravom naziva najvažnijim carem kasne [[Antika|antike]]. Njegova moćna ličnost položila je temelje post-klasičnoj [[Evropska civilizacija|evropskoj civilizaciji]]. Konstantinova vladavina je bila sadržajna i vrlo dramatična. Pobjeda u bici na [[Bitka na milvijanskom mostu|milvijanskom mostu]] smatra se među odlučujućim trenucima u historiji svijeta. Legalizacija i podrška hrišćanstvu i njegovo utemeljenje ''Novog Rima'' u Vizantiji spadaju među najznačajnije odluke ikada napravljene od strane jednog evropskog vladara. Činjenica da je deset vizantijskih careva nakon njega nosilo njegovo ime može poslužiti kao dokaz njegove važnosti i ugleda koji je uživao.<ref name="luc.edu">http://www.luc.edu/roman-emperors/conniei.htm</ref>
== Izvori ==
Konstantin je bio vladar velikog historijskog značaja, ali je uvijek bio kontroverzna figura. <ref
Laktancijev "De Mortibus Persecutorum", politički hrišćanski pamflet o vladavini [[Dioklecijan]]a i [[tetrarhija|tetrarhije]], te pruža vrijedne ali tendencionalne detalje o konstantinovim počecima. [[Sokrat]], [[Sozomen]] i [[Theodoret]] opisuju crkvene sporove sa konstantinovim nasljednicima. Napisani su za vrijeme vladavine [[Teodozije II|Teodozija II]] (408. - 450.), stoljeće nakon konstantinove vladavine, te dolazi do zbunjivanja i lažnog predstavljanja.
| |||