Razlika između verzija stranice "Punski ratovi"

'''Punski ratovi''' je zajedničko ime za tri rata vođena između [[Rimska imperija|Rimske republike]] i [[Feničani|feničanskog]] grada [[Kartago|Kartage]] od 264. do 146. godine p.n.e. Svoje ime su dobili prema [[Latinski jezik|latinskom]] nazivu za Kartažane - ''punici''. Riječ punici vuče svoje porijeklo iz riječi ''poenici'' što na latinskom znači Feničani.

 

Glavni uzrok ovih ratova bio je sukob interesa između imperije Kartage i Rimske Republike u ekspanziji. Prvobitna namjera [[Rimljani|Rimljana]] bilo je širenje teritorija preko otoka [[Sicilija|Sicilije]] čiji je dio već bio pod kontrolom Kartage. Na početku [[Prvi punski rat|Prvog punskog rata]] Kartaga je bila dominantna sila u zapadnom dijelu [[Mediteran]]a sa izuzetno jakom ratnom mornaricom a Rim je bio u brzom usponu i veoma je jačao u [[Italija|Italiji]]. Punski ratovi su uzrokovali ogroman broj žrtava na obje strane, broj poginulih vojnika se mjerio stotinama hiljada. Ovi ratovi se smatraju najvećim u dotadašnjoj [[historija|historiji]]. Na kraju [[Treći punski rat|Trećeg punskog rata]] Rime je porazio Kartagu i potpuno uništio grad (ali ga je kasnije na istom mjestu obnovio) i tako postao nova najjača sila u zapadnom [[sredozemno more|sredozemlju]].

 

Rim je tih godina proširio svoju kontrolu nad teritorijama južno od rijeke [[Po]]. Za razliku od Kartage u [[rimska vojska|rimskoj vojsci]] u to vrijeme služili su gotovo isključivo rimski građani (nakon što se proširio van apeninskog poluostrva Rim je kasnije regrutovao [[legija|legionare]] i među stanovnicima svojih udaljenih kolonija). [[Plebejci]] su činili glavni dio pješadije a [[patriciji]] su bili oficiri. Za razliku od Kartage, Rim nije imao mornaricu tako da je morao izgraditi tokom samog rata.

 

{{stub-rat}}