Razlika između verzija stranice "Manirizam"

'''Manirizam''' ([[Italijanski jezik|ital]]. ''manierismo'' od maniera ''način'') je umjetnički pravac u [[Zapadna umjetnost|zapadnoj Evropi]] u periodu između visoke [[renesansa|renesanse]] i [[barok|baroka]], to je razdoblje čije se granice ne mogu strogo odrediti okvirno se uzima period otprilike od 1520. do 1600. godine.

 

 

== Arhitektura ==

Najznačajniji predstavnik manirizma u arhitekturi je [[Andrea Palladio]]. Njegovo najpoznatije djelo ''Vila Rotonda'' je građevina je centralnog tipa, odlikuje se sa četiri identična trijema čine Palladio unosi određenu dinamičnost u arhitekturu, građevina više nije statična s glavnim trijemom. Budući da su sve četiri fasade ulazni trijemovi, to se čin ulaska ponavljanjem osobito naglašava. No ulaskom se ne stiže u unutrašnjost u pravom smislu riječi jer se već s vrata nameće nasuprotni izlaz. Kretanje zbog ponavljanja postaje besmisleno i nepotrebno, a boravak zbog poziva sa svih strana uznemiren.

 

 

== Skulptura ==

Pored Michelangela u XVI vijeku u Italiji djeluju dva vrlo značajna skulptora [[Benvenuto Cellini]] i [[Giambologna]]. Skulptori teže kao i u slikarstvu komplikovanim i neobičnim formama što dovodi do neoubičajenih proporcija, izduženog tijela i malih glava. Najkarakterističnije su forme koje se upoređuju sa oblikom plamena. Osjeća se zasićenje sa idealima visoke renesanse koja se bazira na jasnim proporcijama, skladu i harmoniji. Skulpture ovih umjetnika već najavljuju dolazak baroka.

 

 

== Slikarstvo ==

Slikari mijenjaju proporcije ljudskog tijela, tako se javljaju figure izduženih formi, koje su više odraz subjektivnog i induvidualnog umjetničkog doživljaja nego realizma i idealizacije koja je specifična za visoku renesansu. Često se izražava horror vacui, nemirne gradacije svjetla i sjene, odstupa se od harmonične uravnoteženosti i renesansnih kompozicija.

 

 

== Primjenenje umjetnosti ==

Najveći razvoj u primijenjenim umjetnostima vidimo kod zlatarstva, draguljarstva, keramike, odjeće.