Periplazma je prostor između dvije selektivne permeabilne barijere, tj. biološke membrane, kao što su unutrašnja citoplazmatska membrana i bakterijska spoljašnja membrana kod gram-negativnih bakterija. Gram pozitivne bakterije, striktno uzevši, nemaju periplazmatski prostor jer imaju samo jednu – citoplazmatsku membranu. Region zvani unutrašnja zona zida postoji između citoplazmatske membrane i zrelog ćelijskog zida.[1]

Ćelijski zid gram-negativne bakterije

Kod Gram-negativnih bakterija, periplazma može činiti i do 40% ukupne ćelijske zapremine, dok je unutrašnja zona zida kod Gram-pozitivnih vrsta drastično manja .[2] Sastav ove zone zida još uvijek nije jasno određen.

Iako se, na bazi prijemčivosti Gramove boje, bakterije obično dijele u dvije glavne grupe:

  • gram-pozitivne i
  • gram-negativne,
    taj klasifikacijski sistem je nesiguran, jer zavisi od najmanje tri distinktna faktora:
  • rezultat bojenja,
  • organizacija ćelijskog omotača,
  • taksonomiska grupa,

koji kod nekih bakterijskih vrsta, nisu rdovno jednoznačni.[3] Mada je odgovor bakterija na bojenje po Gramu široko prihvaćen empirijski kriterij, njegova suština je u znatnim razlikama u ultrastrukturi i hemijskom sastavu dva glavna tipa prokariotskih ćelija u prirodi. Oni se međusobno razlikuju po prisustvu ili odsustvu spoljašnje lipidne membrane, što je pouzdanija i suštinska karakteristika bakterijskih ćelija.

Također pogledajte

uredi

Reference

uredi
  1. ^ Matias V. R., Beveridge T. J. (2005): Cryo-electron microscopy reveals native polymeric cell wall structure in Bacillus subtilis 168 and the existence of a periplasmic space. Mol. Microbiol. 56:240-251.
  2. ^ Holst O., Seltmann G.: The bacterial cell wall. Springer Verlag, Berlin, ISBN 3-540-42608-6.
  3. ^ Gupta R.S. (1998): Protein phylogenies and signature sequences: A reappraisal of evolutionary relationships among archaebacteria, eubacteria and eukaryotes. Microbiol. Mol. Biol. Rev. 62: 1435-1491.