Oton III, car Svetog Rimskog Carstva

Oton III (njemački: Otto III; 980. - 23. januar 1002.) je bio car Svetog rimskog carstva od 996. do prerane smrti 1002. godine. Bio je jedini sin cara Otona II i njegove supruge Teofanije. Krunisan je za kralja Njemačke 983. godine nakon očeve smrti u južnoj Italiji dok se borio protiv Bizantijskog carstva i Sicilijskog emirata. Iako je nominalno bio vladar Njemačke, njegovo maloljetstvo je osiguravalo raznim regentima da imaju moć nad carstvom. Njegov rođak Henrik II, vojvoda Bavarske je pokušao da iskoristi regenstvo kako bi postavio sebe za cara 984. godine. Kako nije dobio podršku njemačke aristokratije, Henrik II je bio prisiljen da odustane od regenstva i omogući carevoj majci Teofaniji da postane regent do njene smrti 991. godine. Nakon smrti Teofanije 991. godine, regent Otona III je postala baka carica Adelaide Welf do 994. godine.

Oton III
Car Svetog rimskog carstva
Vladavina	21. maj 996. - 23. januar 1002.
Prethodnik	Oton II
Nasljednik	Henrik II
Kralj Italije
Vladavina	12. april 996. - 23. januar 1002.
Prethodnik	Oton II
Nasljednik	Arduin
Kralj Njemačke
Vladavina	25. decembar 983. - 23. januar 1002.
Prethodnik	Oton II
Nasljednik	Henrik II
Dinastija	Oton
Otac	Oton II, car Svetog rimskog carstva
Majka	Teofanija Sklirina
Rođenje	980. Klever Reichswald, Kessel, Kraljevina Njemačka
Smrt	23. januar 1002. (u 21. godini) Civita Castellana, Sveto rimsko carstvo
Mjesto sahrane	Ahenska katedrala

Oton III je 996. godine umarširao u Italiju zahtijevajući titulu kralja Italije i cara Svetog rimskog carstva, koji su ostali upražnjeni od smrti njegovog oca Otona II 983. godine. Oton III je također tražio da se ponovo uspostavi carska kontrola nad Rimom, koji se pobunio pod vodstvom Crescentiusa II. Nakon krunisanja za cara Svetog rimskog carstva, Oton III je uništio rimsku pobunu i postavio svog rođaka Grgura V za papu, koji je postao prvi papa njemačkog porijekla. Nakon što ga je car pomilovao, Crescentius II se ponovo pobunio, smijenio Grgura V i postavio Ivana XVI za papu. Oton III se ponovo vratio u grad 998. godine i ponovo postavio Grgura V za papu te pogubio Crescentiusa II i antipapu Ivana XVI. Kada je Grgur V umro 999. godine, Oton III je postavio Silvestara II za novog papu. To je dodatno ojačalo carsku kontrolu nad Rimokatoličkom crkvom.

Od početka vladavine, Oton III je bio suočen sa upadima Slavena na istočnoj granici carstva. Nakon smrti njegovog oca 983. godine, došlo je do velikog slavenskog ustanka, zbog čega je carstvo izgubilo svoje teritorije istočno od rijeke Elbe. Oton III se kasnije borio kako bi vratio izgubljene teritorije sa ograničenim uspjehom. Kako ne bi više gubio teritorije na istoku, Oton III je ojačao prijateljske odnose sa Poljskom, Češkom i Ugarskom. Zahvaljujući tome, bio je u mogućnosti da proširi hrišćanstvo podržavajući misije u Poljskoj te krunidbu Stjepana I kao prvog hrišćanskog kralja Ugarske. Vrativši se u Rim 1001. godine, Oton III se suočio sa pobunom rimskog plemstva, što ga je primoralo da napusti grad. Dok je marširao da povrati grad 1002. godine, dobio je iznenadnu groznicu i umro u dvorcu u blizini Civita Castellana u 21. godini bez nasljednika. Njegova prerana smrt je dovela carstvo u političku krizu.

Rane godine

Oton III je rođen u junu 980. godine u Klever Reichswaldu (današnja Sjeverna Rajna-Vestfalija). Kao jedini sin cara Otona II i njegove supruge Teofanije, Oton III je bio najmlađi od četvoro djece. Neposredno prije rođenja, njegov otac je završio vojnu kampanju protiv kralja Lotara. Dana 14. jula 982. godine, vojska cara Otona II je pretrpjela težak poraz protiv muslimanskog Sicilijskog emirata u bici kod Stila. U toj bici Oton II je prošao neozlijeđen, ali su mnogi carski službenici bili žrtve. Nakon poraza, na insistiranje plemića Oton II je 983. godine sazvao Carsku skupštinu u Veroni. Na toj skupštini je predložio da se trogodišnji Oton III imenuje kraljem Njemačke i njegovim nasljednikom. To je bilo prvi put da je njemački kralj izabran na italijanskom tlu.