M1918 BAR

M1918 BAR (M1918 Browning Automatic Rifle) je američki laki puškomitraljez ili automatska puška. Dizajniran je od strane John Browninga 1917. godine kada je uveden u upotrebu u američkoj vojsci. Korišten je tokom Prvog svjetskog rata i Drugog svjetskog rata.

M1918 BAR
Upotreba
U službi	1918. - ?
Korisnici	Sjedinjene Američke Države
Proizvodnja
Proizvođač	Colt, Winchester, mnogi drugi licencirani proizvođači
Broj proizvedenih primjeraka	100.000
Opis oružja
Težina	7.25 kg
Dužina	1.194 mm
Dužina cijevi	610 mm
Kalibar	.30-06 Springfield
Domet	1.400 m
Spremnik municije	20 metaka
Brzina paljbe	500-650 metaka/min
Brzina zrna	860 m/s

Dizajn i razvoj

Nastanak ove automatske puške / puškomitraljeza povezana je sa Prvim svjetskim ratom i stizanjem U.S. ekspedicionog korpusa na zapadni front. U okviru 79.divizije iz sastava US ekspedicionog korpusa (79th Division A.E.F.) na zapadni front stiže i poručnik Val Browning sin čuvenog John Browning da saveznicima (između ostalog) demonstrira konstrukcije svoga oca. Pored uveliko korišćenog i reklamiranog, teškog mitraljeza, Browning M1917 sam Val lično je nosio nešto novo - moćnu automatsku pušku BAR (skraćeno od Browning Automatic Rifle) u standardnom vojnom kalibru .30-06 Spr. (7,62x63mm). Brauning je "preskočio" jednu stepenicu u razvoju ličnog naoružanja tj. poluautomatsku pušku i vojnicima odmah ponudio automatsko oružje, zamenjivih okvira od 20 metaka u zvaničnom vojnom kalibru. Službeno je nosio oznaku Model 1918.

Princip rada zasnivao se na sistemu pozajmice gasova (koji je bio dosta uprošćen), opaljenje se vršilo iz otvorenog položaja zatvarača, gde se pritiskom na obarač, zatvarač zahvata metak iz okvira, "gura" ga u ležište u cevi gde udarna igla vrši opaljenje metka. I pored svega, za ono vreme, sistem je funkcionisao dosta jednostavno i pouzdano.

Nakon rata stručnjaci u SAD su zapazili i par nedostataka prvobitnog BAR-a a oni su se ogledali u prevelikoj težini za prosečnog vojnika (duplo teži od standardne puške - repetirke M1903) i njihov dalji razvoj išao je ka odeljenskom puškomitraljezu. Tako je nastala verzija M1922 Light Mashine Gun, koja je imala bipod nožice ispred podkundaka (oslonjene na cijev) kao i pomjerivu nožicu ispod kundaka (jer je prvobitni BAR pri rafalnoj paljbi "iz ruke" bio prilično neprecizan) kao i nišane sa mitraljeza M1917 i kao takva ušla u naoružanje američke konjice.

Dalji razvoj vodi preko verzije M1918A1 (oslanjanje nožica na gasni cilidar a ne na cijev) do konačne verzije M1918A2 usvojene 1940. godine. Obe su korišćene u Drugom svjetskom ratu (masovnije verzija A2) kao i u Korejskom ratu. Verzija M1918A2 dobija nožice pomjerene ispod skrivača plamena, ukida se poluautomatski režim paljbe (sa ranijih modela) i ostavlja se samo automatski režim i to u varijantama normal (fast) rate (500–650 met/min) i reduced (slow) rate (300–450 met/min), tj. normalna i reducirana (smanjena) automatska vatra. Proizvodnja se odvijala još i u fabrikama "Colt", "Marlin-Rockwell" i "Winchester".