Korisnik:Kulturni/Iranske pustinje
Obuhvataju kompletan centralni dio te popunjavaju praznine između planina. Pustinja Kavir sa površinom od 97945km u suhom centralnom predijelu Irana, prostire se po provincijama Semnan, Isfahan, Jazd i Horasan. Duga je 675km i široka s juga prema sjeveru između 100 i 300km. Godišnje u ovoj pustinji pada u prosjeku oko 100 ml kiše, dok u toku godine razlika temperature u jednom danu zna da dosegne i do 70 stepeni.
Druga velika pustinja u Iranu „Lut“ prostire se na površini od 95800km između provincija Horasan, Kerman i Jazd[mrtav link]. Smatra se jednom od najtoplijih suhih pustinja na svijetu. Njena dužina je sa sjevera prema jugu oko 700km dok je široka između 50 i 150km. Lut se može po izgledu podijeliti na sjeverni i južni dio. Sjeverni počinje od Tabasa i spaja se putem tjesnca na jugu Rabathana sa pustinjom Kavir. Južni lut ide u pravcu nizina Sistan i Balučestana. Pustinja završava u blizini planinskih vijenaca Džabal Bazer i Pelvar Džupar u provinciji Kerman.
Ove dvije pustinje zauzimaju veliku površinu Irana te kako kaže Alfons Gabrijel[1]: „Čitav pješčani vijenac koji se prostire od planina Alborz do Balučestana popunjen je masama soli. Pretpostavlja se da je to površina koja prekriva trećinu Irana.“
Najniže mjesto u Iranu nakon obala na sjeveru i jugu zemlje, je Čale Lut sa 56m nadmorske visine. Kada je u pitanju čitavo područje Irana, prosjek nadmorske visine iznosi 1200m. Uz dvije velike pustinje čiji dijelovi nose razna imena, postoje i druge pustinje na geografskom području Irana. Pustinja Namak je najveća slana površina na sjevernoj strani gradića Tabas u provinciji Jazd, duga je 60 i široka 17km te zauzima površinu od 660km. Pustinja soli Sirdžan dužine 57km i širine 450km u provinciji Kerman. Pustinja Abarkuh, velika slana površina sa veličinom od otprilike 1320km i širinom od samo 65km. Daranđir je slana površina duga 95km i široka 15km. Prostire se po površini od 940km i obuhvata gradove Nain i Ardakan u provincijama Isfahan i Jazd. Pustinja Marus zauzima površinu od 340km i nalazi se blizu gradića Mehriz u provinciji Jazd i duga je 60km. Osim pustinje Mejgan pored grada Araka koja se tokom padavina pretvara u jezero, otprilike sve iranske pustinje se nalaze na istočnoj strani zemlje, zbog čega je tu nastanjen manji broj populacije.
Autor: Kobra Hakimijan
- ^ Gabrijel Alfons. Prolaz kroz iranske pustinje. Prijevod Faramarz Nedžad Sami'i, prvo izdanje, Mešhed: 1371, Organizacija za štampu i publikaciju provincije Kuds Razavi, str 37
- ^ Danijel Klinski. Iranske pustinje. Prijevod i uređivanje: Doktor Abas Pašaji, prvo izdanje, Teheran: 1381, Organizacija za geografiju oružanih snaga, str 15
- ^ Džaferi, Abas, Gitologija Irana, treće izdanje, Enciklopedija iranske geografije, prvo izdanje. Teheran: 1379, Gitologija, str 537.
- ^ Organizacija za mapiranje Irana. Geološki Atlas (Nacionalni Atlas Irana). Drugo izdanje. Prva štampa. Teheran: 1382, Organizacija za mapiranje Irana, str 1 i 5.