Henrik V Francuski
Henrik V (Henri-Charles-Ferdinand-Marie-Dieudonné de Bourbon-Artois, duc de Bordeaux, comte de Chambord; Pariz, 29. septembar 1820 - dvorac Frohsdorf, Austrija, 24. august 1883)[1] bio je legitimistički pretendent, a prema nekim historičarima, kralj Francuske od 2.-9. augusta 1830.[2]
Tokom julske revolucije 1830. najprije kraljevi Karlo X, potom dvadeset minuta kasnije i Luj XIX su potpisali svoje abdikacije. Kako Luj XIX nije imao svoje djece on je abdicirao u korist Henrika V, svoga nećaka.
Na vijest o pravno valjanoj abdikaciji u njegovu korist on je automatski bio proglašen kraljem Francuske i Navarre čemu su se žestoki usprotivili revolucionari. Tokom sedam dana manipulacija unutar parlamenta pod kontrolom pobunjenika donesena je retroaktivna, u prijevodu legalno nevažeća odluka da je abdikacija Luja XIX važeća, ali da je njegovo prenošenje krune na svog najbližeg krvnog nasljednika nevažeće. Ta odluka je zapečaćena proglašenjem Luja Filipa novim kraljem.
Poslije pada drugog francuskog carstva 1871. Henriku V je bila ponuđena kruna za čije primanje on u tipičnom stilu posljednjih Burbonaca postavlja ultimatum državi da ona promijeni zastavu ili on neće biti kralj. Pošto mu je taj ultimatum odbijen, Henrik V je odbio primiti krunu.
Reference
uredi- ^ Selin, Shannon (7. 11. 2014). "Henri d'Artois, Unready to be King". Shannon Selin (jezik: engleski). Pristupljeno 4. 12. 2023.
- ^ "Henri Dieudonné d'Artois, count de Chambord | Legitimist claimant, Bourbon dynasty, French monarchy | Britannica". www.britannica.com (jezik: engleski). Pristupljeno 4. 12. 2023.
Prethodi: | Kralj Francuske | Slijedi: |
Luj XIX | Luj-Filip |