Feromangan

Feromangan je predlegura načinjena od željeza, mangana i ugljika

Razvoj globalne proizvodnje feromangana, u zavisnosti od postupka

Proizvodnja feromangana počinje zagrijavanjem mješavine željeznih i manganovih oksida, zajedno sa ugljikom, obično u obliku uglja ili koksa. Topljenje se uglavnom vrši u posebnim električnim pećima (engl. submerged arc furnace), ali se može vršiti i u klasičnim visokim pećima. Oksidi prolaze kroz karbotermalnu redukciju u pećima, dajući feromangan. Udio mangana u feromanganu iznosi između 30 i 80%, a udio ugljika između 2 i 8%.

Feromangan se najvećim dijelom koristi kao dodatak legurama pri proizvodnji drugih legura željeza, a koristi se i kao sredstvo za dezoksidaciju i povratnu karbonizaciju istopljenog željeza.

Legure željeza i mangana sa manjim udjelom mangana su:

• Čelično željezo (Mn 2-5 %, C 3,5-4 %)
• Stakleno željezo (Mn 5-30 %, C 4,5-5 %)

Historija

Inženjer Lambert von Pantz u Jesenicama u tadašnjoj Austro-Ugarskoj (danas Slovenija) uspio je 1872. godine dobiti feromangan u visokoj peći, sa značajno višim udjelom mangana nego što je to ranije bilo moguće (37% umjesto ranijih 12%). Za to je Koruška industrijska kompanija dobila brojna međunarodna priznanja, ukljujući i zlatnu medalju na Svjetskom sajmu u Beču 1873. te certifikat nagrade na Stogodišnjem sajmu u Pennsylvaniji 1876. godine.