Pozadina bitke
uredi
Nakod ratova vođenih protiv odmetnutih iz islama (Ridda ratovi) i učvršćivanja vlasti u Arabiji, prvi halifa Ebu Bekr je odlučio da pokrene vojnu kampanju protiv Perzijskog carstva. U toj fazi kampanje glavni cilj je bilo osvajanje grada Hire, nadaleko poznatog po svojoj veličini i bogatstvu. Hira je bila Sasanidsko vojvodstvo[2] i glavni grad perzijske pokrajine.
Mnogi Lahmidski kršćanski Arapi su sarađivali sa Sasanidima te se kretali po pustinji i špijunirali za njih.[3]
Prema rimskom historičaru, Prokopiju, Lahmidi su bili iskusni u ratu, i potpuno lojalni Perzijancima (prije 608. godine kada ih je Sasanidsko carstvo porobilo).[4]
U svom pismu Halid ibn Velidu, Ebu Bekr navodi da je: osvajanje Hire i Kufe povjereno tebi.[5] U pohodu koji je predhodio osvajanju Hire, Halid ibn Velid je u tokom nekoliko prethodnih mjeseci, u četiri bitke ostvario četiri velike pobjede nad brojčano superiornijim perzijskim vojskama i na taj način pod muslimansku kontrolu stavio velike dijelove današnjeg Iraka.
Za razliku od prethodne četiri velike bitke između Halifata i Sasanidskog Perzijskog Carstva, bitka za osvajanje u to doba važnog grada Hire nije bila intenzivna. Muslimanska vojska je poslije pobjede i potpunog razbijanja perzijske vojske u bitci kod Uleisa krenula u pravcu Hire i napala utvrđeni grad. Bitka se odvijala kratkotrajno u toku koje su Halidove snage bile izložene gađanju projektilima branioca grada. Završena je predajom grada a stanovnici Hire su poslali Halid ibn Velidu delegaciju sa poklonima. Padom grada, u ruke muslimana je došlo 5 lijepo ukrašenih gradskih tvrđava a stanovnici su pristali da djeluju kao špijuni protiv Sasanidskog carstva, baš kao što su na to pristali i stanovnici Uleisa.[6]
Posljedice
uredi
Nakon gubitka Hire, srušena je Lahmidska dinastija a stanovnici Hire su plaćali džiziju prema sklopljenom ugovoru o miru. Međutim, nakon smrti Ebu Bekra i povlačenja Halid ibn Velida sa položaja glavnokomandujućeg muslimanske vojske, stanovnici Hire su podlegli pritisku kojem su bili izloženi od strane Rustema, perzijskog vojskovođe, i prekršili ovaj ugovor.[7] Grad su ponovo preuzeli Perzijanci ali nedugo poslije je vraćen pod muslimansku kontrolu.
