Abdurrahman Džami
Nuradin Abdurahman Džami (perzijski: نورالدین عبدالرحمن جامی) također poznat i kao Mevlana Nuradin Abdurahman ili jednostavnije Džami je bio sufijski učitelj i pjesnik. Smatra se posljednjim velikim pjesnikom klasične perzijske književnosti.
Abdurrahman Džami | |
|---|---|
 Abdurahman Džami | |
| Rođenje | 14. august 1414. Džam, Afganistan |
| Smrt | 19. novembar 1492 (78 godina) Herat, Afganistan |
| Druga imena | Nuradin Abdurahman Džami |
| Zanimanje | pjesnik |
Biografija
urediRođen je u selu Hardžerd, u pokrajini Džam, današnjem Afganistanu, 1414. godine. Školovao se u Heratu i Samarkandu, najvećim kulturnim centrima tadašnjeg islamskog svijeta. U Samarkandu je brzo napredovao, pa je krajem školovanja već uživao reputaciju značajnog učenika. Poseban interes je pokazivao prema sufizmu, naročito Ibn Arebijevom učenju, i vjerskim naukama, ali se također bavio i matematikom, teorijom muzike i gramatikom.[1] Nakon obrazovanja se posvetio sufizmu, te postaje derviš nakšibendijskog tarikata.
Uživao je izuzetan ugled tadašnjih vladara. Između ostalih se ističe njegovo prijateljstvo sa Husejnom Bajkarom, sultanom Herata, koji je bio veliki ljubitelj umjetnosti. Džami nikada nije bio dvorski pjesnik niti je pisao hvalospjeve svojim zaštitnicima. Živio je skromno i povučeno. Posljednjih godina svog života je skoro posve zanemario pjesništvo, te se uglavnom bavio vjerskom problematikom i izučavanjem najsuptilnijih pitanja sufijskog nauka. Umro je u Heratu 1492. godine.[2]
Bibliografija
uredi- Proljetni vrt (Baharistan)
- Sedam prijestolja
Reference
urediVanjski linkovi
uredi- Džami na iranchamber.com