Šablon:Infokutija film/testovi

Infokutija film/testovi
RežiserQuentin Tarantino Izmijeni na Wikipodacima
Producent
  • Lawrence Bender Izmijeni na Wikipodacima
Scenarist(i)
Uloge
  • Bruce Willis
  • John Travolta
  • Rosanna Arquette
  • Uma Thurman
  • Samuel L. Jackson
  • Christopher Walken
  • Harvey Keitel
  • Tim Roth
  • Maria de Medeiros
  • Amanda Plummer
  • Ving Rhames
  • Eric Stoltz
  • Quentin Tarantino
  • Pedro Castillo
  • Duane Whitaker
  • Angela Jones
  • Steve Buscemi
  • Paul Calderón
  • Frank Whaley
  • Stephen Hibbert
  • Julia Sweeney
  • Alexis Arquette
  • Bronagh Gallagher
  • Burr Steers
  • Phil LaMarr
  • Dick Miller
  • Joseph Pilato
  • Emil Sitka
  • Karen Maruyama
  • Michael Gilden
  • Kathy Griffin
  • Lawrence Bender
  • Susan Griffiths
  • Brenda Hillhouse
  • Linda Kaye Izmijeni na Wikipodacima
KinematografijaAndrzej Sekuła Izmijeni na Wikipodacima
Montaža
  • Sally Menke Izmijeni na Wikipodacima
Produkcija
  • A Band Apart Films LLC
  • Jersey Films
  • Miramax Izmijeni na Wikipodacima
Distributer
Premijera
  • 21 maj 1994
  • 3 novembar 1994
  • 14 oktobar 1994
  • 1994 Izmijeni na Wikipodacima
Trajanje154 minuta Izmijeni na Wikipodacima
Zemlja
Jezikengleski jezik Izmijeni na Wikipodacima

Pakleni šund (engleski: Pulp Fiction) američki je film Quentina Tarantina iz 1994. za koji je napisao i scenario, zajedno s Rogerom Avaryjem. Poznat je po nelinearnoj radnji, eklektičnom dijalogu, ironičnoj mješavini humora i nasilja i referenci iz filma i popularne kulture. Nominiran je za sedam Oscara, uključujući najbolji film; Tarantino i Avery osvojili su nagradu za najbolji originalni scenario. Na Filmskom festivalu u Cannesu nagrađen je Zlatnom palmom. Veliki komercijalni uspjeh revitalizirao je karijeru glavnog glumca, Johna Travolte, koji je bio nominiran za Oscara, kao i Samuel L. Jackson i Uma Thurman.

Naslov filma odnosi se na šund časopise i tvrdo kuhane kriminalističke romane iz sredine 20. stoljeća, poznate po slikovitim opisima nasilja i ispraznim dijalozima. Radnja je, kao i u drugim Tarantinovim djelima, nelinearna. Kritičari su film zbog njegove samoreflektivnosti i nekonvencionalne strukture nazvali prvim primjerom postmodernog filma. Pakleni šund poslužio je kao inspiracija za mnoge kasnije filmove koji su preuzeli mnoge elemente njegova stila. Priroda njegove produkcije, marketinga i distribucije i naknadne profitabilnosti snažno su utjecali na područje nezavisne kinematografije. Film je 2013. godine izabran na čuvanje u Nacionalnom filmskom registru u Kongresnoj biblioteci kao "kulturno, historijski i estetski značajan".