Rikard I, kralj Engleske

Rikard I (engleski: Richard I; 8. septembar 1157 – 6. april 1199) bio je kralj Engleske od 1189. do smrti 1199. Također je bio vojvoda Normandije (kao Rikard IV), vojvoda Akvitanije, vojvoda Gaskonije, gospodar Kipra, grof Poitiersa, grof Anžuja, grof Maina, grof Nantesa i vrhovnik Bretanje. Bio je treći od pet sinova engleskog kralja Henrika II i Eleonore, vojvotkinje Akvitanije. Bio je poznat kao Rikard Lavlje srce, zbog svoje reputacije kao veliki vojskovođa i ratnik. U 16. godini, Rikard je preuzeo komandu nad vojskom, prekidajući pobunu u Poitou protiv njegovog oca. Bio je kršćanski zapovjednik tokom Trećeg krstaškog rata vodeći kampanju nakon odlaska francuskog kralja Filipa II. Postigao je značajne pobjede protiv Salahudina, ali nije mogao zauzeti Jerusalem.

Rikard I
Kralj Engleske
Vladavina	6. juli 1189 – 6. april 1199.
Prethodnik	Henrik II
Nasljednik	Ivan
Krunidba	3. septembar 1189.
Supružnik	Berengarija Navarska
Dinastija	Plantagenet
Otac	Henrik II, kralj Engleske
Majka	Eleonora, vojvotkinja Akvitanije
Rođenje	8. septembar 1157. Palata Beaumont, Oxford, Engleska
Smrt	6. april 1199. Chalus, Vojvodstvo Akvitanija
Mjesto sahrane	Opatija Fontevraud, Anžuj, Francuska

Rikard je govorio francuski i romanski jezik koji se govorio u južnoj Francuskoj i okolnim regijama. Prije nego što je postao kralj Engleske, živio je u vojvodstvu Akvitanija na jugozapadu Francuske. Nakon dolaska na englesko prijestolje, proveo je šest mjeseci u Engleskoj a većinu svog života je proveo u krstaškim ratovima i zarobljeništvu. Poginuo je 1199. u Francuskoj prilikom opsade dvorca Aimara. Kako Rikard nije imao djece, nakon njegove smrti naslijedio ga je brat Ivan.

Rani život

Godine 1189. naslijedio je kralja Henrika II kao treći sin, a Akvitanijom je vladao zajedno s majkom Eleonorom, koja ju je naslijedila od svog oca.

Stekao je znatno vojno iskustvo suzbijajući pobunu u francuskoj pokrajini Akvitaniji koju je naslijedio od majke. Bio je jedan od ključnih sudionika Trećeg križarskog rata, uz francuskog kralja Filipa II Augusta i njemačkog cara Fridrika I Barbarossu. Zauzeo je Acru i porazio Saladina u bici kod Arsufa 1191. Na povratku iz Trećeg križarskog rata 1192. zarobio ga je austrijski vojvoda Leopold. Pustio ga je 1194. uz otkupninu od 150.000 maraka. Sama isplaćena svota govori o snazi, moći i bogatstvu Engleske u ono doba.

Nakon kraćeg boravka u Engleskoj 1194. ponovno je ratovao na kontinentu i to u Francuskoj pokušavajući povratiti posjede koje je izgubio tokom svoje odsutnosti. Njegova permanentna odsutnost iz Engleske ostavila je tragove na unutarnjem planu budući da je gotovo stalno ratovanje u Trećem križarskom ratu i u Francuskoj iscrpilo priverdu, stvorilo dugove i nezadovoljstvo visokog plemstva. Njegov brat i kasniji nasljednik Ivan mu je tokom učestvovanja u Trećem križarskom ratu pokušao preoteti krunu, ali mu se nakon povratka ipak poklonio i priznao ga svojim kraljem.

Poginuo je godine 1199. u Francuskoj prilikom opsade dvorca grofa od Limogesa. Kako Rikard sa suprugom Berengarijom, koja kao engleska kraljica nije nikada stala na englesko tlo, nije imao djece, nakon njegove smrti naslijedio ga je brat Ivan.

Također pogledajte

• Spisak engleskih kraljeva

Vanjski linkovi

• Rikard I, kralj Engleske na Wikimedia Commonsu

Prethodi:	Kralj Engleske	Slijedi:
Henrik II, kralj Engleske		Ivan Bez Zemlje