Vlatko Vuković Kosača
Vlatko Vuković Kosača (c. 1314. - 1393), bio je vojvoda bosanski[1], velmoža iz roda Kosača.
| Vlatko Vuković Kosača | |
|---|---|
 Vlatko Vuković Kosača | |
| knez Huma | |
| Vladavina | 1314 - 1393 |
| Prethodnik | Vuk Kosača |
| Nasljednik | Sandalj Hranić Kosača |
| Porijeklo i porodica | |
| Dinastija | Kosače |
| Otac | Vuk Kosača |
| Rođenje | oko 1314. Hum |
| Smrt | 1393. Boljuni |
| Mjesto sahrane | Boljuni |
Vlatko je bio sin Vuka Kosače (umro 1359), velmože cara Dušana. Kao vojvoda spominje se prvi put 1378. u povelji bosanskog kralja Tvrtka I. Kotromanića Dubrovniku. Imao je brata Hranu Vukovića.
Godine 1382. zastupao je kralja u pregovorima s Dubrovnikom zbog problema sa otvaranjem solana i prodaje soli u Novom u Dračevici, te ponovno 1388. u pregovorima s dalmatinskim gradovima. Godine 1388. porazio je Osmanlije u Bici kod Bileće, a 1389. učestvovao u Bici na Kosovu polju. Godine 1390. prisilio je dalmatinske gradove Split, Trogir i Šibenik te otoke Hvar, Brač i Korčulu da priznaju vlast kralja Bosne Tvrtka I. Poslije Tvrtkove smrti, priznao je njegovog nasljednika Stjepana Dabišu po čijoj je naredbi, zajedno s Pavlom Radinovićem upao na posjede Sankovića, koji su prodali svoj dio Konavala Dubrovčanima.
Posjede je proširio na područje Travunije, Huma i Konavala 1391. Sa knezom Pavlom Radinovićem držao je zajednički carinu u Ledenicama. Bio je oženjen, ali nije imao muških potomaka. Nećaku Sandalju Hraniću ostavio je znatno proširenu baštinu.
Na groblju blizu današnjeg sela Boljuni, nedaleko od Stoca u Hercegovini nalazi se grob sa natpisom datiran u kraj 15. vijeka, na kojem je isklesano: "Ase leži dobri čoek Vlatko Vuković. Vojvoda Vlatko je prvi pobijedio Turke kod Bileće 27. avgusta 1388."[2]
Literatura uredi
- Vladimir Ćorović, Влатко Вуковић војвода босански, Просвета, Београд 1925, 83-86.
- Đ"uro Tošić, Родоначелник племена Косача – војвода Влатко Вуковић, ‘Четврти научни скуп историчара у Гацку: Косаче – оснивачи Херцеговине’, “Српска проза данас. Косаче – оснивачи Херцеговине (Зборник радова)”, СПКД Просвјета Билећа, СПКД Просвјета Гацко, Фонд ‘Владимир и Светозар Ћоровић’ Београд, Билећа-Гацко-Београд 2002, 243-260.
Reference uredi
- ^ Wayne S. Vucinich, A Study in Social Survival, Katun in the Bileca Rudine (Denver, CO, 1975), p. 39.
- ^ "U susret jubileju: Bitka kod Bileće (1388) – Zaboravljeni grob Vlatka Vukovića | Mokrolive.info". Arhivirano s originala, 31. 10. 2022. Pristupljeno 31. 10. 2022.