Stefan Uroš II, kralj Srbije
Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
Stefan Uroš II Milutin (ćirilica: Стефан Урош II Милутин; 1253. - 29. oktobar 1321.), poznat kao Stefan Milutin, je bio kralj Srbije od 1282. do 1321. godine. Kao član dinastije Nemanjić, bio je jedan od najmoćnijih vladara Srbije u srednjem vijeku. Bio je mlađi sin kralja Stefana Uroša I, mlađi brat kralja Stefana Dragutina i otac kralja Stefana Uroša III.
| Stefan Uroš II | |
|---|---|
 | |
| Kralj Srbije | |
| Vladavina | 1282. - 1321. |
| Prethodnik | Stefan Dragutin |
| Nasljednik | Stefan Konstantin |
| Supružnik | Jelena Helena Duka Anđeo Elizabeta Arpadović Ana Terter Simonida |
| Djeca | Stefan Konstantin Stefan Uroš III, kralj Srbije |
| Dinastija | Nemanjić |
| Otac | Stefan Uroš I, kralj Srbije |
| Majka | Jelena Anžujska |
| Rođenje | 1253. |
| Smrt | 29. oktobar 1321.(u 68. godini) |
| Mjesto sahrane | Crkva sv. Nedjelje, Sofija |
Tokom njegove skoro četrdesetogodišnje vladavine, Srpsko kraljevstvo je otpočelo svoje značajno širenje ka jugu na račun Bizantijskog carstva sa kojim je 1299. godine uspostavljena nova granica na liniji Ohrid-Prilep-Štip, čime je Srbiji priključen sjeverni dio današnje Albanije i veći dio današnje Makedonije. Pored toga, vodio je uspješne ratove sa Bugarskom, od koje je trajno osvojio Braničevo i Kučevo. Poslije Dragutinove smrti 1316. godine došao je u sukob sa ugarskim kraljem Karlom I Robertom zbog zauzimanja posjeda njegovog brata. U ovom sukobu izgubio je Mačvu i Beograd, ali je uspio da zadrži tvrđavu Rudnik i Braničevo. On je bio prvi kralj Srbije koji je postao ozbiljan politički faktor u regionu te je zbog toga sklopio jake saveze sa susjednim državama. Uporedo s tim, ženidbama je uspio da obezbjedi osvajanja iz uspješnih ratova sa Bizantijskim carstvom i Bugarskom, dok je sukob sa Tatarima okončao slanjem svog sina-nasljednika Stefana Uroša III kao taoca.