Ensarije
Ensarije (arapski: الأنصار) jest islamski termin koji u prevodu sa arapskog znači pomagač ili "oni koji donose pobjedu" označava stanovnike Medine koji su pomogli Poslaniku i Muhadžirima i primili ih u svoje domove kada su tokom hidžre emigrirali iz Mekke u Medinu.
Njihova pomoć ogledala se u prihvatu velikog broja muhadžira, njihovom smještaju, zaštiti, te pomoći u hrani i drugim vidovima pomoći. Oni su također uzeli islam kao svoju religiju.
Pripadali su plemenima Banu Khazraj i Banu Aus.
Bitke u kojima su Ensarije pomogli Muhammedu uredi
Ensarije su pomogli Muhammedu u nekoliko bitaka, jednoj od prvih u patroli Buwata. Mjesec dana nakon napada na al-Abwa koji je Muhammed naredio, poveo je dvije stotine ljudi, uključujući muhadžire i ensarije, do Bawata, mjesta na karavanskom putu Kurejšijskih trgovaca. Krdo od hiljadu i pet stotina kamila je išlo u pratnji stotinu jahača pod vodstvom Umeja ibn Khalafa. Nikakve bitke nije bilo, a prepad nije rezultirao plijenom. To je bilo zbog toga što je karavan išao nepoznatim putem. Muhammed je tada otišao u Dat el-Saq, u pustinji al-Khabar. Tu je klanjao i na tom mjestu je podignuta džamija. Ovo je bio prvi napad u kojem je učestvovalo nekoliko Ensara.[1][2]
Nakon Muhammedove smrti uredi
Tokom vladavine kalifata nakon Muhameda, ensarije su uglavnom postali važni vojni elementi u mnogim osvajanjima, kao što je imenovanje Thabit bin Qays bin Shammas da predvodi Ensarije kao podršku Halid ibn Velidu u bici kod Buzake[3] u vrijeme halife Ebu-Bekra. Kasnije su također igrali istaknutu ulogu u bici kod Akrabe gdje su Ensari pod El Bara bin Malikom Al Ansarijem jurišali u opasnom trenutku bitke koji je označio njenu prekretnicu.[4] Bitka kod Akrabe je također mjesto gdje je pao najistaknutiji ratnik Ansarija, Abu Dujana.
Tokom Omerovog kalifata, istaknute Ensarije dali su veliki doprinos u kampanjama protiv Bizantije. Ensarijski poglavica 'Ubadah ibn el-Samit posebno je igrao mnoge značajne uloge tokom muslimanskog osvajanja Egipta i muslimanskog osvajanja Levanta pod kao što su Ebu Ubajde, Halid ibn Velid, Amr ibn el-As i Muavija,
Godine 24/645, za vrijeme halife Osmana, istaknute Ensarije su također zauzimali glavne položaje poput Al-Bara' ibn `Aziba koji je postavljen za guvernera el-Raja (u Perziji). Na kraju se povukao u Kūfu i tamo je umro 71/690.[5]
Tokom Umajadske ere, Ensarije su postali pomalo suprotstavljena politička frakcija režima.[6][7] Oni su opisani kao blisko povezani sa kontingentom klana Hašim, a ne sa sadašnjim Umajadima. Takve Ensari-Hašim veze su opisane kao formiranje nove elitne lokalne političke hegemonije u Hidžazu.[8]
Također pogledajte uredi
Reference uredi
- ^ Mubarakpuri, Saifur Rahman Al (2005), The sealed nectar: biography of the Noble Prophet, Darussalam Publications, str. 244, ISBN 978-9960899558
- ^ "List of Battles of Muhammad". Arhivirano s originala, 26. 7. 2011. Pristupljeno 4. 10. 2014.
- ^ The History of al-Tabari Vol. 10: The Conquest of Arabia: The Riddah Wars A.D. 632-633/A.H. 11
- ^ Golden Stories of Accepted Prayers By Abdul Malik Mujahid
- ^ Khatib Baghdadi, Tarikh Baghdad, vol.1, str. 177
- ^ Literary Criticism in Medieval Arabic-Islamic Culture: The Making of a Tradition By Wen-chin Ouyang
- ^ The History of al-Tabari Vol. 26: The Waning of the Umayyad Caliphate Footnote by W. Montgomery Watt
- ^ The Religious Elite of the Early Islamic Ḥijāz: Five Prosopographical Case Studies by Asad Q. Ahmed
Dodatna literatura uredi
- Abū Khalīl, Shawqī (2004). Atlas Al-sīrah Al-Nabawīyah. Darussalam. str. 85. ISBN 9960897710.
The second Pledge of Al-'Aqabah (the pledge of war) was: "Blood is blood and blood not to be paid for is blood not to be paid for. I am of you and you are of me. I will war against them that war against you, and be at peace with those and peace with you"
- Ali, Jawwad (2019). Sejarah Arab Sebelum Islam–Buku 4: Kondisi Sosial - Budaya [Arab History Before Islam–Book 4: Social Conditions - Culture]. ISBN 9786232200616. Pristupljeno 6. 12. 2021.
- Avigdor Chaikin, Moses (1899). The Celebrities of the Jews: A glance at the historical circumstances of the Jewish people from the destruction of Jerusalem to the present day. Part I. 70-1290. Pawson & Brailsford. Pristupljeno 9. 7. 2010.
- Ibn Sa'd, Muhammad (1990). "Abbad ibn Bishr". Major Classes [Tabaqat al-Kubra]. Dar al Kutub Ilmiyya. Pristupljeno 27. 11. 2021.
- Labīb Rizq, Yūnān (1993). العلاقات العربية -الٳيرانية [Arab-Iranian relations] (jezik: arapski). str. 16. ISBN 9789775347107. Pristupljeno 6. 12. 2021.