Branko Ćopić

jugoslavenski književnik

Branko Ćopić (Hašani, Bosanska Krupa, 1. januar 1915 – Beograd, 26. mart 1984), bio je jugoslavenski, srpski i bosanskohercegovački književnik.

Branko Ćopić
Rođenje (1915-01-01) 1. januar 1915.
Smrt26. mart 1984(1984-03-26) (69 godina)
NacionalnostSrbin
Zanimanjeknjizevnik
Nadgrobna ploča Branka Ćopića u Beogradu

Biografija

Osnovnu školu završava u rodnom mjestu, nižu gimnaziju u Bihaću, a učiteljsku školu pohađa u Banjoj Luci i Sarajevu, te je završava u Karlovcu. Na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Beogradu diplomira 1940, na pedagoško-filozofskoj grupi. Odmah nakon podizanja ustanka u Bosanskoj krajini, 1941. godine, pristupio je partizanskim jedinicama, u čijim je redovima ostao do završetka rata. Cijelo vrijeme boravka u partizanima radio je na organiziranju kulturno-prosvjetnih aktivnosti, a jedno vrijeme bio je i politički komesar združenih odreda Krupa-Sana. Taj period imat će veliki utjecaj na tematiku njegovog kasnijeg književnog stvaralaštva. Po završetku rata vraća se u Beograd, gdje je do 1949. bio urednik dječijeg časopisa "Pioniri". Od 1951. pa sve do smrti profesionalno se bavio književnošću. U periodu od 1950. do 1960. napisao je nekoliko pripovijetki (Jeretička priča, Večera za sekretara, Odumiranje nogu i dr.) čiji je sadržaj kritikovao dio tadašnjeg političkog rukovodstva. Prvu priču objavljuje 1928, a prvu pripovijetku 1936. Ukupno mu je objavljeno oko 150 djela, bez ponovljenih izdanja i naslova u sabranim djelima, pa se ubraja u red najplodnijih i najčitanijih pisaca druge polovine 20. vijeka u bivšoj Jugoslaviji. Autor je scenarija za film Major Bauk. Djela su mu prevođena na albanski, bugarski, češki, engleski, esperanto, francuski, holandski, italijanski, kineski, mađarski, njemački, poljski, rumunski, ruski, slovački i turski jezik. Bio je član SANU-a i ANUBiH. Nosilac je Partizanske spomenice 1941, Ordena zasluga za narod I i II reda, Ordena bratstva i jedinstva I reda, Ordena Republike i dr. Izvršio je samoubistvo skokom sa Brankovog mosta na Savi u Beogradu 26. marta 1984.[1]

Bibliografija

  • Pod Grmečom, pripovijetke, Beograd, 1938.
  • Borci i bjegunci, pripovijetke, Beograd, 1939.
  • Ognjeno rađanje domovine, poezija, Sarajevo, 1944.
  • Priče partizanke, Sarajevo, 1944.
  • Bojna lira pionira, poezija, Zagreb, 1945.
  • Sveti magarac i druge priče, Beograd, 1946.
  • U svijetu medvjeda i leptirova. Doživljaji mačka Toše, Zagreb, 1946.
  • Ratnikovo proljeće, poezija, Sarajevo, 1947.
  • Sunčana republika, pjesme, Sarajevo, 1948.
  • Rudar i mjesec, pjesme, Beograd, 1948.
  • Ježeva kućica, poezija, Beograd, 1949.
  • Šest vukova i jedan rep, pjesme, Zagreb, 1949.
  • Prolom, roman, Beograd, 1952.
  • Priče ispod zmajevih krila, Sarajevo, 1953.
  • Stari nevjernik, priče, Sarajevo, 1953.
  • Doživljaji Nikoletine Bursaća, priče, Sarajevo, 1956.
  • Orlovi rano lete, roman, Sarajevo, 1957.
  • Lalaj Bao, Čarobna šuma, poezija, Sarajevo, 1957.

Filmografija

Nagrade

Također pogledajte

Reference

  1. ^ Biografija: književnik Branko Ćopić [1] Arhivirano 19. 8. 2015. na Wayback Machine; Branko Ćopić, [2] Arhivirano 31. 12. 2014. na Wayback Machine; Tri decenije bez Branka Ćopića, [3]

Vanjski linkovi