Božin Simić
Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
Božin Simić (Veliki Šiljegovac, 20. oktobar 1881 - Beograd, 24. februar 1966), jeste pukovnik srpske vojske, nadzorni oficir, oficir za vezu sa četnicima, četnički borac koji je učestvovao u "Majskom prevratu", komandir čete, te ambasador Jugoslavije u Francuskoj i Turskoj.[1]
Božin Simić | |
|---|---|
 Pitomac Božin Simić 1900. godine | |
| Rođenje | 20. oktobar 1881. |
| Smrt | 24. februar 1966 (84 godine) |
| Nacionalnost | Srbin |
| Supružnik/ci | Normand |
| Djeca | Dragan (sin) |
Biografija uredi
Božin Simić je rođen 20. oktobra 1881. godine u naselju Veliki Šiljegovac, općina Kruševac. Potiče iz učiteljske porodice. Završio je Vojnu akademiju i učestvovao u Majskom prevratu 1903. godine. Od 1911. godine bio je nadzorni oficir Vranjskog graničnog rejona prema Turskoj. Bio je oficir za vezu sa četnicima Voje Tankosića u Makedoniji i prebacivao ih preko granice na tursku teritoriju.
Za vrijeme Prvog svjetskog rata Božin Simić je bio komandir čete. Godine 1916. otputovao je za Rusiju, gdje je u Odesi bio zadužen za regrutovanje vojnika za srpsku vojsku iz redova austrougarskih zarobljenika i učestvuje u osnivanju Dobrovoljačke divizije.
Na Solunskom procesu osuđen je na 18 godina zatvora, zbog čega ostaje u Rusiji i poslije Oktobarske revolucije postaje pukovnik Crvene armije. Tamo ostaje do 1936. godine, kada se vratio u Jugoslaviju. Uhapšen je na granici, te je poslije dva dana pušten iz pritvora uz vraćanje čina pukovnika srpske vojske koji mu je bio oduzet.
Božin Simić je bio u dosluhu sa generalom Dušanom Simovićem, sa kojim se sastao 26. marta (dan prije puča) i obavjestio ga o raspoloženju Sovjeta da sa Jugoslavijom zaključe sporazum. U Vladi Dušana Simovića postavljen je za ministra bez portfelja. Kao ministar bez portfelja u Vladi Dušana Simovića učestvuje u pregovorima sa Staljinom zbog čega su odmah poslije vojnog puča 27. marta, Mustafa Golubić visoki oficir NKVD i Božin Simić zajedno, iz Beograda, avionom otputovali za Moskvu kako bi prisustovali potpisivanju Sporazuma o prijateljstvu Jugoslavije i Sovjetskog Saveza.
Za vrijeme Drugog svjetskog rata Božin Simić je kao ministar Vlade u izgnanstvu imao nastup u donjem domu britanskog Parlamenta u kome se suprotstavio bombardovanju Beograda od strane saveznika, jer u Srbiji postoji pokret otpora okupacionim snagama, dok se npr. ne bombarduje Bugarska koja je otvoreno prešla na stranu sila osovine. Nakon tog njegovog istupa usljedilo je višednevno bombardovanje Sofije. Zbog ovog istupa na njega je nakon Drugog svjetskog rata, prilikom njegovog puta u Ankaru gdje je krenuo da preuzme položaj ambasadora FNRJ, u Sofiji pokušan atentat, koji je Božin Simić preživio.
Božin Simić je umro u Beogradu 24. februara 1966. godine.[2]
Ambasador uredi
Božin Simić je bio ambasador Jugoslavije u Francuskoj i Turskoj. Ambasador Jugoslavije u Francuskoj je bio od kraja 1941. do 31. augusta 1943. a u Turskoj od 1945. do 26. maja 1948. godine.[3][4]
Također pogledajte uredi
Reference uredi
- ^ "Tajanstveni Božin Simić". rts.rs (jezik: srpski). Pristupljeno 12. 1. 2019.
- ^ "Božin Simić i Draža Mihailović". rts.rs (jezik: srpski). 23. 4. 2017. Pristupljeno 12. 1. 2019.
- ^ "Diplomatic Representatives in Istanbul and Ankara 1815-2010". ankara.mfa.rs (jezik: engleski). Arhivirano s originala 29. 5. 2012. Pristupljeno 12. 1. 2019.CS1 održavanje: bot: nepoznat status originalnog URL-a (link)
- ^ "Vojnoobaveštajna služba u Srbiji" (PDF). voa.mod.gov.rs (jezik: srpski). Pristupljeno 12. 1. 2019.