Razlika između verzija stranice "Evropa (satelit)"

EuropaEvropa, kao i [[Io (mjesec)|Io]], za razliku od ostalih planetnih satelita, ima fizička svojstva donekle slična terestričkim planetima ([[Merkur (planeta)|Merkur]], [[Venera]], [[Zemlja (planeta)|Zemlja]] i [[Mars]]), što znači da je građena uglavnom od otopljenih silikata. EuropaEvropa, međutim, za razliku od Ioa, ima sloj leda na površini. Posljednji podaci s letjelice [[Galileo (letjelica)|Galileo]] upućuju na postojanje male željezne jezgre.

Ono što je karakteristično za EuropuEvropu je vrlo vjerojatno postojanje [[voda|vodenog]] oceanaokeana ispod površine, dubine oko 50 km. Ako bi se ove pretpostavke pokazale tačnim, bilo bi to prvo otkriće većih količina vode u tekućem stanju, izvan Zemlje. Zamrzavanje oceanaokeana, koji se zapravo sastoji od poluotopljenog leda, priječi toplotna energija oslobođena plimnim silama. Toplota oslobođena u EuropinojEvropinoj površini je oko 10 puta manja od one unutar Ioa.

Posljednje fotografije [[Svemirski teleskop Hubble|teleskopa Hubble]] otkrivaju postojanje vrlo slabašne atmosfere (10-11 bara) koja sadrži i [[kisik]]. EuropinEvropin kisik nije biološkog porijekla, već nastaje djelovanjem Sunca i nabijenih čestica na površinski led.

EuropinaEvropina je površina jedinstvena u Sunčevom sistemu. Vrlo je glatka - nema planina iznad nekoliko stotina metara visine. Krateri su također vrlo rijetki - uočena su samo tri s prečnicima većim od 5 km. Sve ovo upućuje na vrlo mladu i aktivnu površinu. Fotografije EuropineEvropine površine podsjećaju na fotografije zemaljskih ledenih mora.

Najupečatljiviji detalji EuropineEvropine površine su grupe tamnih linija koje obuhvaćaju cijeli satelit - takozvani '''flexi'''. Veće su oko 20 km široke, s nejasnim rubovima i središnjom linijom svjetlijeg materijala. Flexi nastaju uslijed skupljanja i rastezanja Europe pod djelovanjem plimnih sila promjenjivog intenziteta. Simulacije pokazuju da bi ovakve linije mogle nastati upravo u slučaju postojanja oceana ispod površine.

Možda najuvjerljiviji dokaz da EuropinaEvropina kora pluta na oceanuokeanu su slike razbijenih i ispremještanih santi leda. U tim područjima europinaEvropina kora izgleda kao razbijena slagalica. Simulacije su pokazale da se razbijeni dijelovi kore nisu mogli okrenuti naopako ili zarotirati samo klizanjem, već je bilo potrebno da plutaju. Jedno od novijih istraživanja pokazalo je, na temelju morfologije (oblika) kratera različitih dimenzija, da oceanokean u EuropinojEvropinoj unutrašnjosti vjerojatno postoji (ili je postojao), ali se skriva iza najmanje 19 km debele kore.

Za oko 2.,5 milijardi godina, kada se [[Sunce]] pretvori u crvenog diva, EuropinaEvropina bi se površina mogla ponovno otopiti.

Letjelica "Galileo" pronašala je slabo EuropinoEvropino magnetsko polje, oko 4 puta slabije od [[Ganimed (mjesec)|Ganimed]]ovog. Njeno magnetsko polje je promjenjivo - mijenja se kako EuropaEvropa prolazi kroz različita područja Jupiterovog magnetskog polja. Ovo je jak dokaz postojanju vodljivog materijala u unutrašnjosti EuropeEvrope - možda slanog oceanaokeana.

[[Galileo Galilej]] je [[1610]]. godine prvi uperio teleskop prema Jupiteru i otkrio 4 Jupiterova satelita (Io, EuropaEvropa, Ganimed i Kalisto), koji se po njemu zovu ''galilejanski''. To je bio dokaz [[Nikola Kopernik|Kopernikove]] heliocentrične teorije jer se dokazalo da se ne vrti sve oko Zemlje.