|
|SlikaInfo = Pogled na Bitolu
}}
'''Bitola''' je grad i sjedište istoimene općine u jugozapadnoj [[Republika Makedonija|Makedoniji]]. Bitola je drugi diplomatski grad u Makedoniji, nakon [[Skoplje|Skoplj]]a. Nalazi se ispod [[Baba planina|Baba planine]] (vrh Pelister 2601 m) na rijeci [[Dragor]], u centru najprostranije makedonske kotline [[Pelagonija|Pelagonije]], na 15 km sjeverno od [[Grčka|grčke]] granice. Nalazi se na nadmorskoj visini od 576 m. Sa 95,354 stanovnika on je drugi grad u Makedoniji po broju stanovnika, a treći po površini. Njegova istorija je bogata i živopisna i jedna je od najstarijih u Evropi, a za vreme Jugoslavije bio je jedan od kulturnih centara kako Kraljevine Jugoslavije, tako i Federacije.
=== Stanovništvo ===
Sa 95,354 stanovnika on je drugi grad u Makedoniji po broju stanovnika, a treća opština po površini.
Po popisu stanovništva iz 2002. godine, centralni deo grada Bitolja imao je 74.550 stanovnika, sledeće nacionalne pripadnosti:
* [[Makedonci]] - 66.038 (88,58%)
* [[Romi]] - 2.577 (3,46%)
* [[Albanci]] - 2.360 (3,17%)
* [[Turci]] - 1.562 (2,10%)
* [[Vlasi]] - 997 (1,34%)
* [[Srbi]] - 499 (0,66%)
* [[Bošnjaci]] - 20 (0,02%)
* ostali - 497 (0,67%)
Nacionalni sastav u opštini Bitolj:
* Makedonci 88, 70% ( 84 616)
* Albanci 4, 36% ( 4 164)
* Romi 2, 73% ( 2 613)
* Turci 1, 69% ( 1 610)
* Vlasi 1, 34 % ( 1 270)
* Srbi 0, 57% ( 541)
* Bošnjaci 0, 03% ( 21)
* ostali 0, 58% ( 550)
=== Bitolj nekada ===
Tradicionalno jak trgovski centar, grad je poznat i kao Grad konzula. U gradu je nekada bilo dvadeset diplomatskih predstavništava, a u istom periodu, grad je imao mnogo škola, jedna od njih bila je i Vojna Akademija, u njoj je oficirsku školu završio i slavni turski reformator [[Kemal Ataturk]]. Neke njegove stvari se i danas čuvaju u bitoljskom Narodnom muzeju. Krajem devetnaestog veka grad je bio pun fabrika i fotografskih radnji, a interesantno je i to da je u gradu pored fabrike Singer mašina, još u to vreme postojala fabrika slatkiša. u Bitolju su snimane prve fotografije i filmovi, zahvaljijući braći Manaki. Bilo je to zlatno doba grada. Nažalost, tokom oslobođenja [[Balkan]]a od Turaka mnoge bitke su vođene i u samom gradu, pa su mnogi materijalni dokazi izgoreli ili potpuno uništeni. Arhitektura se mogla obnoviti, posebno poslednjih petnaestak godina, a dokazi o svemu što se zbivalo prepričavaju stariji stanovnici.[traži se izvor] Danas su, međutim, ostale mnoge organizacije i festivali koji se posle dužeg perioda ponovo održavaju. Jedan od njih održava se svake godine od 29. jula do 2. avgusta u Bitolju u znak sećanja na Ilindanski ustanak pod nazivom „[[Kulturni festival Ilindanski dani]]“.
=== Širok Sokak ===
Širok Sokak (poznat i kao „bitolskoto korzo“) je najfrekventnija ulica u Bitolju. Zvanično ime ulice je „[[Maršal Tito]]“, ali je poznatija kao „bitolskoto korzo“. U početku su ovom ulicom saobraćali automobili, međutim danas je isključivo pešačka ulica i istinsko srce grada. Na Širokom Sokaku se nalaze sve najveće prodavnice, restorani, teatar sa operom, galerije i mnogo kafića i klubova. Tu se susreću najstarija arhitektonska dela i građevine na Balkanu, koje grad krase još od turskog doba. Tipične turske kuće pored velelepnih vila sa balkonima nisu retkost u ovom delu grada. A na samom kraju Širok Sokaka ulazi se u prostrani cvetni park pun drvoreda koji vodi do zoološkog vrta i antičkog nalazišta [[Herakleja Linkestis]].
== Vanjski linkovi ==
|
