Razlika između verzija stranice "Nemanjići"

Ime dinastije potječe od osnivača raškog velikog župana [[Stefan Nemanja|Stefana Nemanje]] ([[1170]] - [[1196]]). Četverica Zavidinih sinova (Tihomir, Miroslav, Stracimir i Nemanja) upravljali su Raškom kao [[bizant]]ski vazali. Samostalnost raškoj državi donio je Stefan Nemanja [[1180]]. On je proširio Rašku na područje između Zapadne i Južne [[Morava|Morave]], [[Vranje|Vranja]], [[Kosovo|Kosova]] i [[Metohija|Metohije]], [[Zeta|Zete]] i sjeverne [[Albanija|Arbanije]]. Stefan Nemanja je postavio osnove srednjovjekovne srpske države. U njegovom radu osjeća se nešto što je predodređeno da traje. Njegova zadužbina je Studenica. Postao je svetac. Nazvan je sveti Simeun. [[Srbija]] je tako dobila svoga nacionalnog sveca. Njegov nasljednik [[Stefan Nemanjić]] (Prvovjenčani) ([[1196]] - [[1227]]) uzdigao je Rašku na rang [[kralj]]evine [[1217]]. Stefan Prvovjenčani imao je velike diplomatske sposobnosti i radio je da stvori savez [[Srbi|Srba]] i zapadnih kraljevina protiv [[Bizantija|Bizantije]]. Najmlađi sin Nemanje [[Sveti Sava|Rastko Nemanjić (Sava)]] izvojevao je samostalnost, [[autokefalnost]], srpske crkve i bio prvi srpski [[arhiepiskop]]. Progla[en je za sveca i njuegov kult se slavi kod svih Srba.

Sinovi Stefana Prvovjenčanog Radoslav ([[1227]] - [[1234]]) i Vladislav ([[1234]] - [[1243]]) bili su bugarski i epirski vazali. Obojicu je krunisao Sveti Sava. Najmlađi sin kralj Uroš I [[1243]] - [[1276]]) oslobodio se stranog uticaja. Za njegovog vremena Srbija je ekonomski napredovala. Otvorili su se prvi rudnici kao Novo Brdo. Dragutin je kratko vladao [[1276]]-[[1282]]). Zbog sloma noge ustupio je vlast bratu Milutinu, ali je vladao sjevernim dijelovima Srbije. Bio je vazal [[Ugarska|Ugarske]]. Pod kraljem Milutinom ([[1282]] - [[1321]]) Raška se proširila na [[Povardarje]]. StafanMilutin je podigao 42 crkve, a njegova zadužbina je Gračanica. Stefan Dečanski je vladao ([[1321]] - [[1331]]). Za njegova vremena dogodila se velika bitka između Srba i Bugara, bitka kod Velbužda u kojoj su Srbi odnijeli podijedu.

Kralj [[Dušan]] ([[1331]] - [[1345]], car ([[1346]] - [[1355]]) je proširio državu od [[Dunav]]a do [[Korintski zaljev|Korintskog zaljeva]]. Srpska država uzdignuta je na rang carstva [[1346]]., a arhiepiskopija na rang [[patrijaršija|patrijaršije]]. [[Car]] [[Srbi|Srba]] i [[Grci|Grka]] Stefan Dušan donio je zakonik za svoju državu ([[Dušanov zakonik]]). Srpska srednjovjekovna država bila je na vrhuncu svoga razvoja. Dušan je umro u ponoj snazi, kada je želio da napdne [[Carigrad]]. U njegovo vrijeme počelo je učvršćivanje Turaka na Balkanu.

Poslije smrti cara Dušana počinje da slabi i da se raspada Srpsko carstvo. Posljednji vladar iz loze Nemanjića, nesposobni car Uroš I ([[1355]] – [[1371]]), nazvan Nejaki, nije uspio da očuva carstvo. U srpskoj historiji zapačinje period vladavine pojedinih [[oblasni gospodar|oblasnih gospodara]], što će potrajati do stvaranja [[Despotovina|Despotovine]] [[1402]] u doba [[despot]]a [[Stefan Lazarević|Stefana Lazarevića]].