Razlika između verzija stranice "Plin"

Čisti plin može se sastojati od pojedinačnih [[Atom|atoma]] (npr. plemeniti plin poput [[Neon|neona]]), elementarnih [[molekula]] napravljenih od jedne vrste atoma (npr. [[kisik]]) ili složenih molekula napravljenih od različitih atoma (npr. ugljični[[Ugljik-dioksid|ugljen dioksid]]). Mješavina plinova, kao što je zrak, sadrži razne čiste plinove. Ono što razlikuje gas od [[Tečnost|tečnosti]] i čvrstih materija je velika odvojenost pojedinačnih gasnih čestica. Ovo razdvajanje obično čini bezbojni gas nevidljivim ljudskom posmatraču.

Gasovito stanje materije javlja se između stanja [[Tečnost|tečnosti]] i [[Plazma (fizika)|plazme]], od kojih potonje predstavlja gornju temperaturnu granicu za gasove. Na donjem kraukraju temperaturne skale leže degenerativni kvantni gasovi<ref>The work by T. Zelevinski provides another link to recent research about strontium in this new field of study. See {{cite journal |journal= Physics |title= 84Sr—just right for forming a Bose-Einstein condensate |author= Tanya Zelevinsky |url= http://physics.aps.org/articles/v2/94 |volume= 2 |page= 94 |date= 2009 |doi= 10.1103/physics.2.94 |bibcode= 2009PhyOJ...2...94Z|doi-access= free }}</ref> koji dobijaju sve veću pažnju.<ref>For the [[Bose–Einstein condensate]] see [https://www.sciencedaily.com/releases/2009/11/091104140812.htm Quantum Gas Microscope Offers Glimpse Of Quirky Ultracold Atoms]. ScienceDaily. 4. 11. 2009.</ref> Atomski gasovi visoke gustine superohlađeni na veoma niske temperature klasifikuju se prema svom statističkom ponašanju ili kao [[Bose gasovi]] ili [[Fermi gasovi]].

Obzirom da je većinu gasova teško direktno posmatrati, oni su opisani korištenjem četiri fizička svojstva ili makroskopske karakteristike: [[pritisak]], [[zapremina]], broj čestica (hemičari ih grupišu po molovima) i [[temperatura]]. Ove četiri karakteristike su više puta promatrali naučnici kao što su [[Robert Boyle]], [[Jacques Charles]], [[John Dalton]], [[Joseph Gay-Lussac]] i [[Amedeo Avogadro]] za razne plinove u različitim okruženjima. Njihove detaljne studije su na kraju dovele do matematičke veze između ovih svojstava izraženih zakonom idealnog gasa.

Čestice plina su široko odvojene jedna od druge, te stoga imaju slabije međumolekularne veze od tekućina ili čvrstih tvari. Ove intermolekularne sile su rezultat elektrostatičkih interakcija između čestica plina. Jednako naelektrisane oblasti različitih gasnih čestica se odbijaju, dok suprotno naelektrisane oblasti različitih gasnih čestica privlače jedna drugu; plinovi koji sadrže trajno nabijene jone poznati su kao plazme. Gasovita jedinjenja sa polarnim kovalentnim vezama posjeduju trajne neravnoteže naboja i tako doživljavaju relativno jake intermolekularne sile, iako molekulrni neto naboj jedinjenja ostaje neutralan. Prolazni, nasumično inducirani naboji postoje preko nepolarnih kovalentnih veza molekula i elektrostatičke interakcije uzrokovane njima nazivaju se [[Van der Waalsove sile|Van der Waalsovim silama]]. Interakcija ovih intermolekularnih sila varira unutar supstance koja određuje mnoga fizička svojstva jedinstvena za svaki gas.[<ref>The authors make the connection between molecular forces of metals and their corresponding physical properties. By extension, this concept would apply to gases as well, though not universally. Cornell (1907) str. 164–5.</ref><ref>One noticeable exception to this physical property connection is conductivity which varies depending on the state of matter (ionic compounds in water) as described by [[Michael Faraday]] in 1833 when he noted that ice does not conduct a current. See page 45 of John Tyndall's ''Faraday as a Discoverer'' (1868).</ref> Poređenje [[Tačka ključanja|tačaka ključanja]] jedinjenja formiranih ionskom i kovalentnom vezom dovodi nas do ovog zaključka.<ref>{{cite book |author=John S. Hutchinson |url=http://cnx.org/content/col10264/latest/ |title=Concept Development Studies in Chemistry |date=2008 |page=67}}</ref> Lebdeće čestice dima na slici pružaju uvid u ponašanje gasa niskog pritiska.