Razlika između verzija stranice "Giotto di Bondone"

| obrazovanje =

| supružnik =

| vrsta_umjetnosti =slikarstvo

| nagrade =

| potpis =

Po jednoj legendi je Giotto jednog dana naslikao muhu na jednom djelu majstora Cimabuea koja je izgledala toliko uvjerljivo da ju je ovaj pokušavao otjerati. Na kraju mu je priznao da ga je nadvisio. Giottov opus obrađuje religiozne teme te se smatra osnivačem italijanskog slikarstva, posebno toskanskog slikarstva [[Freska]]. Oduševljavao je i po tehnici i po bojama. Najbitniji dijelovi njegovog opusa smatra se visoka prirodnost njegovih figura, kao i širenje perspektive.

 

 

Tako je nadilazio ikonografske norme bizantskog slikarstva, koja je utjecala na generacije slikara. Uveo je realizam u slikarstvo; dok je konvencionalno slikarstvo do tada imalo dvodimenzionalne figure, Giotto je uveo plastično modelirane figure u jednoj prostoriji sa perspektivom, koje imaju odnos jedna sa drugom. Dajući im širinu, podario im je prirodni volumen i težinu. To se već naslučuje u križanju bazilike Santa Maria Novella u Firenci, jednom od njegovih ranijih radova. Po Vasariju je njegovo modeliranje [[Sveti Franjo Asiški|Svetog Franje Asiškog]] nekim kritičarima bilo čak prestvarno te stoga presvjetovno. Giotto je bio prvi veliki individualni gotički majstor, ujedno uzor nadolazećim slikarima renesanse.

 

 

Giottovo glavno djelo je veliki ciklus freska u kapeli '''Cappella degli Scrovegni''' u Padovi, koji sadrži preko 100 scena iz života Marije i [[Isus Krist|Isusa]], te koji je nastao od 1304. do 1306. godine. Jedna slavna scena iz ciklusa je ona u kojoj Sveta tri kralja koja promatraju zvijezdu koja liči na kometu. Poznata je i „Ognissanti“ Sveta Marija. Zanimljivo, plavu boju je u tom ciklusu slabo koristio, vjerovatno stoga je teško bilo proizvesti plave pigmente.