Razlika između verzija stranice "Helenizam"

Nakon invazije Aleksandra Velikog na [[Ahemenidsko carstvo]] 330. godine p.n.e. i njenim raspadom, uspostavljena su mnoga helenistička kraljevstva širom jugozapadne Azije ([[Seleučko carstvo]], [[Kraljevina Pergamon]]), sjeveroistočne Afrike ([[Ptolemejsko kraljevstvo]]) i južne Azije ([[Grčko-baktrijsko kraljevstvo]], [[Indo-grčko kraljevstvo]]). To je rezultiralo širenjem [[Grčka kultura|grčke kulture]] i jezika putem grčke kolonizacije. Isto tako, ova nova kraljevstva su pod uticajem autohtonih kultura usvajala lokalne prakse koje su bile korisne, neophodne ili pogodne. Helenistička kultura je na taj način predstavljala spoj starogrčkog svijeta sa Bliskim istokom, Srednjim istokom i jugozapadnom Azijom, odstupajući od ranijih grčkih stavova prema "[[Barbari|barbarskim]]" kulturama. Helenistički period karakteriše novi val grčke kolonizacije (za razliku od onog u 6. stoljeću p.n.e.) koji je uspostavio grčke gradove i kraljevstva u Aziji i Africi. U tim novim gradovima su živjeli grčki kolonisti koji su došli iz raznih dijelova grčkog svijeta, a ne kao prije iz određenog grada. Time su uspostavljeni novi kulturni centri kao što su [[Seleukija]], [[Antiohija]], [[Aleksandrija]] i [[Ai-Khanoum]]. Ova mješavina grčkih jezika je stvorila novi zajednički [[Atički jezik|atički]] dijalekt, poznatiji kao [[Koine grčki jezik|Koine grčki]], koji je postao glavni jezik helenističkog svijeta.

 

 

== Također pogledajte ==