Razlika između verzija stranice "Dačani"

'''Dačani''' su narod [[Tračani|tračanske]] loze koji je u starom vijeku bio nastanjen u donjem toku [[Dunav|Dunava]], vrlo srodan [[Geti|Getima]] koji se s njim slivaju. Grupisanje mnogih dačanskih plemena u šire državne formacije desilo se tek početkom 2. stoljeća p. n. e. Sredinom 1. stoljeća p. n. e. pod vladom [[Burebista|Burebiste]], dolazi do velike ekspanzije Dačana. Na istoku razbijaju Bastarne, pljačkaju i uništavaju grčke gradove na sjeverozapadnoj obali [[Crno more|Crnog mora]], pustoše [[Trakija|Trakiju]] do rimskih provincija [[Ilirija|Ilirije]] i [[Makedonija|Makedonije]], potčinjavaju [[Skordisci|Skordisce]] između [[Morava|Morave]] i [[Sava|Save]], uništavaju [[Boji|Boje]] i [[Taurisci|Taurisce]], koji su sa sjeverozapada prodirali na [[Tisa (rijeka)|Tisu]]. Moćna država Dačana bila je stalna prijetnja istočnim granicama [[Rimsko Carstvo|Rimskog Carstva]]. Rimsko-dačanska granica išla je [[Dunav]]om od [[Beč]]a do ušća. Na prelazu stare i nove ere [[Rimljani]] povremeno upadaju u zemlje Dačana da bi ih odbacili od Dunava i onemogućili njihove upade južno od rijeke. U drugoj polovini 1. stoljeća, poslije gotovo jednog vijeka nesloge i slabosti, dačanska plemena ponovo se okupljaju oko jedne jake ličnosti, [[Decebal]]a. Godine 85. Dačani su upali s jakim snagama u [[Mezija|Meziju]]. Rimski car [[Domicijan]] uspio ih je potisnuti preko granice. Naredne godine Kornelije Fusk, rimski prefekt Garde, prešao je Dunav, ali je od Dačana potučen do nogu. Poraz je osvetio Tetije Julijan 88. godine kod Tapea, ali je Decebal uspio sklopiti povoljan mir zbog drugih neprilika u Rimskom Carstvu. Tek će rimski car [[Trajan]] okončati dačansku opasnost ([[Dakijski ratovi]]). Godine 107, poslije formiranja rimske provincije [[Dakija (rimska provincija)|Dakije]], u koju je uključeno i područje koje su naseljavala dačanska plemena, istrijebljeni i raseljeni Dačani nestaju s historijske pozornice.