Protiv Tihomira pobunio se najmlađi brat Stefan Nemanja. Nemanja je zbacio Tihomira, ali se on uspio povratiti uz pomoć Bizanta. Ipak, u bitki kod Pantina na Kosovu Tihomirova vojska je bila poražena, a on sam je stradao 1170. u rijeci Sitnici.
Nemanja je te iste 1170. godine napao, bizantijskog vazala, kneza [[Zeta|Zete]] Radoslava i tom prilikom pripojio svojoj zemlji deodio tadašnje Zete i Neretvljansku oblast. Već naredne godine Manojlo Komnin dolazi u sukob sa [[Mletačka republika|Mletačkom republikom]] i po njegovom naređenju biva 12. marta 1171. godine zaplenjena sva mletačka imovina na prostoru Bizantije. Kao odgovor na ovo, iz [[Venecija|Venecije]] je pokrenuta mletačka ratna flota sa oko 120 brodova prema bizantijskim posedima. Borbi protiv Bizantije priključila se i kraljevina [[Ugarska]] a podršku ovom savezu davalo je i [[Sveto rimsko carstvo]], sa Fridrihom Barbarosom (1152—1190) na čelu. U ovaj savez se 1172. godine uključuje i Nemanja, koji otpočinje sa napadima na [[Kotor]], ometajući istovrijemeno saobraćaj kroz moravsku dolinu (putni pravac Beograd-Braničevo-Niš). Međutim, iste godine umire kralj Ugarske [[Ištvan III]] (1162—1172), posleposlje čega počinju sukobi oko vlasti u samoj Ugarskoj, iz kojih kao pobednik uz bizantijsku pomoć 1173. godine izlazi Manojlov kandidat [[Bela III]] (1173—1196). Neposredno nakon toga, mletačka vojska tokom zimovanju na ostrvu Hiosu biva desetkovana [[epidemija|epidemijom]], tako da Srbi ostaju sama u borbi protiv Bizantije. Manojlo je odmah iskoristio povoljan trenutak i sam se na čelu vojske uputio na Srbe. Pred nadolazećom bizantijskom vojskom, veliki župan Nemanja se povukao u planine.
