Razlika između verzija stranice "Menahem Begin"

[[1935.|1935]]. godine je je upisao Pravni fakultet Univerziteta u [[Varšava|Varšavi]]. Nedvojbeno najveća prekretnica tokom mladosti mu je bio susret sa Vladimirom Jabotinskim, utemeljiteljem antisocijalističkog revizionističkog cionizma i omladinskog pokreta Betar. Njegov politički angažman započinje [[1939.|1939]]. godine i tada je preuzeo vodstvo Betara, uprkos nekim neslaganjima sa Jabotinskim. Godinu kasnije, ovaj umire, a sljedećih par godina se pokazuju krucijalnim za oblikovanje političkih stavova Menahema Begina.

[[1939.|1939]]. godine je pobjegao u Vilnius koji je tada bio pod poljskom kontrolom. [[20. septembar|20. septembra]] [[1940.|1940]]. godine uhapsio ga je NKVD i pritvorio u zatvor Lukiškes. Iz zatvora u [[Vilnius|Vilniusu]] je prebačen u radni logor Petchora u [[Sibir|Sibiru]] [[1. juni|1. juna]] [[1941.|1941]]. pod optužbom da je britanski agent.

Nakon sporazuma Sikorski-Maïski je pušten i dobrovoljno se pridružuje poljskoj vojsci [[Sovjetski Savez|Sovjetskog Saveza]] pod kontrolom generala Władysława Andersa.

Suprotstavio se cionističkim grupacijama sa socijalističkom ideologijom koju je vodio David Ben-Gurion, jer ih je smatrao za sluge Britanaca. Begin u ovo vrijeme počinje sa promovisanjem revizionističkog cionizma, te se [[1943.|1943]]. pridružio desničarskoj organizaciji Irgun čiju komandu preuzima [[1947.|1947]]. Ogorčen postupcima Britanije u Palestini, on poziva narod na oružje i ustanak, te pokreće pobunu protiv britanske vojske.

22. jula 1946, Begin koordinira napad na hotel u kojem su boravili britanski službenici u [[Jerusalem|Jerusalemu]]. Pripadnici Irguna, prerušeni u Arape, raznijeli su dio hotela u kojem su bili članovi Britanskog sekretarijata, Vojna komanda i Odjeljenje za kriminalističke istrage. U napadu su poginule 22 osobe, od kojih je većina bila zaposlena u Sekretarijatu ili hotelu. Oko 45 ljudi je pretrpilo povrede.

Stotinu boraca terorističke organizacije Irgun čiji je vođa bio upravo Begin, potpomognuti grupom Lehi, počinili su u selu Deir Yassin masakr [[9. april|9. aprila]] [[1948.|1948]]. čije postojanje Begin negira. Napad na selo i popratni masakr, uključujući egzekucije na kamenolomu, ostavili su više od stotinu mrtvih.

Osnovao je novu političku partiju Herout ("Sloboda") [[1948.|1948]]. Na izborima [[1949.|1949]]. Herout je osvojio 18 mandata u parlamentu Knesseta. Revizionistička stranka bez zastupnika u Skupštini tada se raspušta i Begin postaje jedini vođa revizionističke struje.

Od [[1948.|1948]]. do [[1977.|1977]]. Herout je predstavljao glavne protivnike vladajućoj laburističkoj stranci u [[Kneset|Knessetu]] i postojala je velika napetost između Menachema Begina i Davida Ben Guriona koja se lako mogla pretvoriti u građanski rat.

[[1980-e|1980-ih]], tokom građanskog rata, šalje nekoliko stotina izraelskih vojnih savjetnika u [[Gvatemala|Gvatemalu]] kako bi pomogli osposobljavanju vojnika diktatora Montta.<ref>{{Cite web|url=http://archive.wikiwix.com/cache/?url=http%3A%2F%2Fwww.investigaction.net%2Fle-sale-boulot-disrael-dans-la-guerre-sale-au-guatemala%2F|title=Prljavi posao Izraela u gvatemalskom ratu|last=Schivone|first=Gabriel|date=|website=Arhiva|publisher=|accessdate=26. 02. 2020.}}</ref>

[[15. septembar|15. septembra]] [[1983.|1983]]. je nakon saznanja o smrti svoje supruge Alize dao ostavku na mjesto premijera. Nakon povlačenja iz politike, živi samački život i umire u [[Jerusalem|Jeruzalemu]] [[1992.|1992]]. godine u 79. godini života. Sahranjen je na Jevrejskom groblju na Maslinskoj gori.

<small>General Anders, Memoari, 1939-1946, Parque La Jeune, Pariz, 1948. god, 222. str.</small>

<small>Menahem Begin, Revolta, 1994. god, 288. str.</small>

<small>Le Monde, 15. jun 2006.</small>{{Hladni rat}}