Razlika između verzija stranice "Salahudin"
| [pregledana izmjena] | [pregledana izmjena] |
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
mNo edit summary |
mNo edit summary |
||
Red 24:
Nakon dolaska u [[Fatimidski halifat|Fatimidski Egipat]] 1163. godine, Salahudin je izabran u Fatimidsku vladu na osnovu svojih vojnih uspjeha protiv križara i bio je u blizini halife [[Al-Adid|al-Adida]]. Kada je Salahudinov stric [[Shirkuh]] umro 1169. godine, al-Adid je imenovao Salahudina [[Vezir|vezirom]]; to je bio rijedak slučaj da se imenuje jedan [[Sunitski islam|sunitski musliman]] na tako važan položaj u šiitskom [[Hilafet|halifatu]]. Tokom svog mandata kao vezir, Salahudin je počeo da podriva Fatimidske ustanove, a nakon smrti al-Adida 1171. godine preuzeo je vlast i ponovo oformio [[Abasidski halifat]] u Egiptu. U narednim godinama, vodio je pohode protiv križara u [[Palestina|Palestini]], osvojio [[Jemen]] i ugušio fatimidsku pobunu u [[Gornji Egipat|Gornjem Egiptu]].
Nedugo nakon smrti [[Nur ad-Din|Nura ad-Dina]] 1174. godine, Salahudin je lično predvodio zauzimanje [[Sirija|Sirije]]. Do sredine 1175. godine, Salahudin je zauzeo [[Hama|Hamu]] i [[Homs]], pozivajući na animozitet prema bivšim Zengid gospodarima, koji su bili zvanični vladari Sirije. Ubrzo nakon toga, porazio je Zengid vojsku u [[Bitka kod rogova Hame|bici kod rogova Hame]] i proglašen je sultanom Egipta i Sirije od strane abasidskog halife [[Al-Mustadi|al-Mustadija]]. Do 1182. godine, Salahudin je zauzeo cijelu Siriju osim zengidskog uporišta [[Mosul|Mosula]].<ref>Eddé, Anne-Marie, "Saladin" trans. Jean Marie Todd Harvard University Press, 2011, p. 382, {{ISBN|978-0-674-05559-9}}.</ref>
Pod Salahudinovim ličnim vodstvom, Ejubidska vojska je porazila krstaše u odlučujućoj [[Bitka kod Hitina|bici kod Hitina]] 1187. godine, zauzimajući Palestinu od krstaša koji su je 88 godina ranije osvojili. Iako je križarska [[kraljevina Jerusalem]] i dalje postojala, poraz kod Hitina je označio prekretnicu u sukobu sa muslimanskim silama u regionu. Umro je 1193. godine u Damasku, dajući veliki dio svog bogatstva svojim podanicima. Sahranjen je u mauzoleju pokraj [[Velika džamija u Damasku|Umejadske džamije]]. Salahudin je postao istaknuta ličnost u arapskoj, turskoj, kurdskoj, perzijskoj i islamskoj kulturi,<ref>''Moors' Islamic Cultural Home souvenir III, 1970–1976'' Islamic Cultural Home, 1978, p. 7.</ref> a često se opisuje kao najpoznatiji Kurd u historiji ovog naroda.<ref>{{cite book|author1=Michael M. Gunter|authorlink1=Michael M. Gunter|title=Historical Dictionary of the Kurds|date=2010|publisher=Scarecrow Press|isbn=9780810875074|page=xxiii|edition=2}}</ref><ref>{{cite book|author1=Carole Hillenbrand|authorlink1=Carole Hillenbrand|title=The Crusades: Islamic Perspectives|date=1999|publisher=Psychology Press|isbn=9781579582104|page=594|edition=illustrated}}</ref><ref>{{cite book|author1=Christopher Catherwood|authorlink1=Christopher Catherwood|title=Making War In The Name Of God|date=2008|publisher=Kensington Publishing Corp.|isbn=9780806531670|page=36}}</ref><ref>{{cite book|author1=James F. Dunnigan|authorlink1=Jim Dunnigan|title=A Quick & Dirty Guide to War: Briefings on Present and Potential Wars|date=1991|publisher=Quill/W. Morrow|isbn=9780688100339|page=174|edition=3, illustrated, revised}}</ref>
== Djetinjstvo i rani period ==
Salahudin je rođen u [[Tikrit]]u u [[Irak]]u. Njegova porodica je bila Kurdskog porijekla iz grada Dvina u Srednjovjekovnoj [[Armenija|Armeniji]]. Njegov otac, Nadžmudin Ejubi, je protjeran iz Tikrita 1139 zajedno sa bratom Asadudinom Širkukom, i preseljavaju se u Mosul. Kasnije se prijavljuje u vojnu službu kod Imadudina Zengija, guvernera Alepa, koji ga postavlja na mjesto komandira tvrđave u Balbeku. Imadudina nasljeđuje njegov sin Nurudin koji je postao vođa Zengida, muslimanske dinastije turskog porijekla.
Salahudin, koji je živio u Damasku, je bio dobro edukovan. Prema njegovom biografu, Al Vahraniju, Salahudin je bio učen u filozofiji, artimetici i pravu, ali da je njegov primarni ideal bio izučavanje [[Kur'an]]a i religijskih nauka. Nekoliko izvora tvrdi da je bio više zainteresovan za izučavanje vjerskih nauka nego za vojnu službu.
== Vojna karijera ==
Salahudinova vojna karijera počinje sa njegovim ujakom Esadudin Širkukom, poznatim vojnim komandirom iz toga vremena. 1163. godine dolazi u posjetu [[Fatimidi|Fatimidskom]] [[Halifa|Halifi]] El-Adidu koji je istjeran iz [[Egipat|Egipta]] od snažnog rivalskog plemena benu Ruzejk, koji je tražio vojnu pomoć od Nurudina, sina Imadudina Zengija, guvernera [[Alep]]a. Imadudin šalje Esadudina a Salahudin u 26-toj godini kreće sa njim. Salahudinova uloga u bici je bila manje značajna i uglavnom se svodila na priupljanje obavještajnih podataka.
Prva veća bitka u kojoj je učestvovao Salahudin je bila bitka koja se odigrala između krstaša iz pravca Egipta i Širkukove armije. Bitka se odigrala na pjeskovitom terenu zapadno od Gize.
| |||