Razlika između verzija stranice "Hetiti"

[[Datoteka:Istanbul_-_Museo_archeol._-_Trattato_di_Qadesh_fra_ittiti_ed_egizi_(1269_a.C.)_-_Foto_G._Dall'Orto_28-5-2006.jpg|mini|desno|Egpatsko-Hetitski mirovni sporazum iz, otprilike 1258. g PNE. Čuva se u Istambulskom arheološkom muzeju.]]

 

'''Hetiti''' su prvi [[Indoevropljani|indoevropski]] narod na tlu [[Mala Azija|Male Azije]]. O njima se zna izuzetno malo. Prva saznanja o Hetitskom carstvu bila su posredstvom [[Biblija|Biblije]]. Dok [[arheologija]] nije ustanovljena kao nauka Hetiti su smatrani minornim plemenom prednje Azije. Od [[18. vijek]]a počinje istraživanje Hetitske države da bi u [[19. vijek]]u počelo da se bazira na naučnim metodama. Arheolozi Vinkler i Makridi su početkom 20. vijeka iskopali u Bogaz Keji, u severnoj [[Turska|Turskoj]], stari hetitski grad [[Hatuša|Hatušu]]. Pronašli su arhiv sa 20 000 dokumenata pisanih klinastim pismom, među kojima je i mirovni sporazum [[Hatušališ III|Hatušiliša III]] i [[Ramzes II|Ramzesa II]], koji se čuva u istambulskom muzeju.

 

 

== Historija ==

 

Oko [[1200. p.n.e.]] hetitsku državu, koja je prije pola vijeka bila na još na vrhuncu, a sada oslabljenu ustancima i problemima sa razbojnicima, uništava najezda „''morskih naroda''“, naroda kome etnički sastav i porijeklo nisu utvrđeni.

 

Prirodna bogatstva hetske države koja se prije svega ogledaju u velikim količinama metalnih ruda([[srebro]], [[olovo]], [[gvožđe]])potrebnih za zanatske proizvode privlače stanovnike okolnih oblasti, posebno Asirce iz Ašura koji na ovom prostoru osnivaju trgovačke (damkarske) kolonije. Region je pretežno pašnjačkog karaktera i bogat sitnom rogatom stokom. Asirci su imali izvjesnu autonomiju u trgovini podržani od lokalne aristokratije koja je dobro zarađivala trgujući sa njima. Obično stanovništvo je usljed njihove zelenaške prakse siromašilo i podizalo ustanke. Postoji predanje o intervenciji Sargona (vladara sumersko-akadskog carstva) koji je upao u Anadoliju pozvan da zaštiti asirske damkare u Kanešu od Burušhanda. Kolonije su osnivane u slivu rijeke [[Halis]] (Kazil Irmak). Lokalno stanovništvo je razjedinjeno usljed otežane komunikacije zbog geografskih odlika. Anadolija je visoravan bez dominantnog vodenog toka gdje bi se obrazovalo navodnjavanje, pa je integrativni proces bio sporiji.