Razlika između verzija stranice "Winston Churchill"
| [pregledana izmjena] | [pregledana izmjena] |
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
m zamjena ik using AWB |
|||
Red 1:
{{Nedostaju izvori}}
{{Infokutija
| ime = Winston Churchill
|
| veličina_slike =
|
| datum_rođenja = {{Datum rođenja|1874|11|30}}
| mjesto_rođenja = Woodstock, Engleska
| datum_smrti = {{Datum smrti i godine|1965|1|24|1874|11|30}}
| mjesto_smrti = London, Engleska
|
|
|
| godine_aktivnosti =
|
|
}}
'''Winston Leonard Spencer Churchill''' (''Vinston Čerčil''; [[30. novembar]] [[1874]]. - [[24. januar]] [[1965]].) - britanski [[političar]], državnik, [[pisac]] i borbeni imperijalista.
Sir Winston Leonard Spencer Churchill rođen je 30. novembra [[1874]]. godine u mjestu Oxfordshire. Godine [[1895]]. završio je vojnu akademiju u Sandhurstu. Kao oficir britanske vojske borio se [[1897]]. - [[1898]]. protiv ustanika na sjeverozapadu [[Indija|Indije]], a [[1898]]. pod Kitchenerom, u bici kod Omdurmana ([[Sudan]]). Naredne godine napušta vojsku i neuspješno se kandidra kao član Konzervativne stranke za zastupnika u britanskom parlamentu. Kao ratni dopisnik učestvovao je u burskom ratu kada je (1898.) i zarobljen. Svojim podvizima i dopisima sa ratišta stekao je veliku popularnost na osnovu koje je [[1900]]. izabran za zastupnika Donjeg doma. Četiri godine kasnije priključio se Liberalnoj stranci. U periodu od [[1905]]. - [[1908]]. obnašao je dužnost državnog podsekretara za kolonije, a u periodu [[1908]]. - [[1909]]. bio je ministar trgovine. No, iste godine preuzima dužnost ministra unutrašnjih poslova i na njoj ostaje sve do [[1911]]. godine. Od tada pa sve do [[1915]]. prvi je lord Admiraliteta. Nakon neuspjele dardanelske operacije odlazi na Zapadni front kao zapovjednik bataljona. Dvije godine kasnije, [[1917]]. ponovo preuzima ministarsku dužnost kao ministar za municiju. Već naredne godine (1918.) postaje ministar rata i avijacije. Na tom mjestu ostaje sve do [[1921]]. godine. Od tada pa do [[1922]]. ministar je kolonija.
U vrijeme [[Oktobarska revolucija|Oktobarske revolucije]] uporni je zagovornik intervencije protiv Sovjetske Rusije i jedan od glavnih organizatora intervencije. Neuspjeh i visoka cijena tog eksperimenta potakli su Lloyd Georgea da ga premjesti na čelo ministarstva kolonija ([[1921]]. - [[1922]].). Godine [[1924]]. iz Liberalne stranke prelazi u Konzervativnu stranku i iste godine postaje ministar finansija. Na toj dužnosti ostaje sve do [[1929]]. godine. Po dolasku [[Hitler]]a na vlast u Njemačkoj Churchill opominje Britaniju i poziva je da se što prije i što jače naoruža. Oštro osuđuje vladinu politiku popuštanja [[Hitler]]u, a Minhenski sporazum naziva porazom bez rata. Zalagao se za beskompromisni stav spram Hitlera kao jedini način na koji ga se može obuzdati. Nakon što je Britanija objavila rat Njemačkoj ([[3. septembar|3. septembra]] [[1939]].) ulazi u Chamberlainovu vladu kao prvi lord Admiraliteta. U najtežim danima za Britaniju - nakon Savezničkog sloma u Norveškoj ([[10. maj]]a [[1940]].) i poslije pada Francuske postao je predsjednik britanske vlade i vođa Konzervativne stranke. U sudbonosnim trenucima kada je [[Velika Britanija]] sama stajala nasuprot nacističkoj Njemačkoj Churchillove riječi zadivile su čitav svijet:
''"... Nikada nećemo malaksati ni popustiti. Ići ćemo do kraja ma kakva cijena bila; borićemo se na plažama; borićemo se na poljima i na ulicama; borićemo se u brdima; nikada se nećemo predati."''
Tada je proklamirao i svoju parolu: ''"Svaki čovjek i svaka država koji idu s Hitlerom naši su neprijatelji"'', i već [[22. juni|22. juna]] [[1941]]. nudi savez napadnutom [[SSSR]]-u.
U skladu sa svojim gledištem da rat vode državnici i političari, a ne vojnici, bio je tvorac mnogih strateških poduhvata u [[Drugi svjetski rat|2. svjetskom ratu]]. Za vrijeme rata blisko je sarađivao sa američkim predsjednikom [[Roosevelt]]om s kojim je potpisao Atlansku povelju (začetak Ujedinjenih naroda) i Zakon o zajmu i najmu, zahvaljujući kojem su Britanci primali američku vojnu pomoć. Na parlamentarnim izborima [[1945]]. pobjedu odnosi Laburistička stranka. Ali na izborima 1951. laburisti gube vlast i u oktobru iste godine Konzervatinva stranka ponovo preuzima vlast. Godine [[1953]]. Churchill dobija [[Nobelova nagrada za književnost|Nobelovu nagradu za književnost]], a u aprilu [[1955]]. povlači se i mjesto ustupa najbližem saradniku Anthony Robert Edenu.
Line 63 ⟶ 60:
[[Kategorija:Dobitnici Nobelove nagrade za književnost]]
[[Kategorija:Članovi Kraljevskog društva]]
[[Kategorija:Biografije, Woodstock]]
[[Kategorija:Rođeni 1874.]]
[[Kategorija:Umrli 1965.]]
| |||