|
|država za kategoriju = Crna Gora
}}
'''Miraš Dedeić''' ([[Ramovo Ždrijelo]], [[Durmitor]], [[Crna Gora]], [[8. novembar]] [[1938]]. godine), spoznat crkvenimi pod imenom '''Mitropolit Mihailo''') je drugi poglavar obnovljenekanonski nepriznate [[Crnogorska pravoslavna crkva|Crnogorske pravoslavne crkve]],. Kao lider ove samoproglašene vjerske zajednice zvaničankoristi naziv: [[Arhiepiskop]] cetinjski i [[Mitropolit]] crnogorski, poglavar Crnogorske pravoslavne crkve [[mitropolit Mihailo]].
Prema nacionalnosti Mihailo je [[Crnogorac]], a osim [[Crnogorski jezik|crnogoskog jezika]], govori [[italijanski]], [[ruski]] i [[grčki]] jezik. Vladičanska katedra se nalazi u [[Cetinje|Cetinju]] .
Prvi poglavar obnovljenesamoproklamovane i kanonski nepriznate Crnogorske pravoslavne crkve, vikarni episkop [[Antonije Abramović]] je preminuo 1996. a Mihailo ga je naslijedio na [[Badnji dan]] 1997. godine.
Prije nego što je postao svećeniksveštenik, Dedeić je diplomirao na Teološkom fakultetu [[Univerzitet u Beogradu|Univerziteta u Beogradu]] 1969. godine, a zatim je bio suplent monaške škole u [[Manastir Ostrog|Manastiru Ostrog]]. Završio je postdiplomske studije na Papskom orijentalnom institutu u Rimu 1973. godine a potom pohađao Rusku duhovnu akademiju Svetoga Sergija u Zagorsku. Radio je pri državnim arhivima u SFRJ, Italiji i SSSR-u.
Rukopoložen za mirskog pravoslavnog svećenika juna 1988. u Beču, u crkvi Sv. Trojice, od strane Mitropolita Austrije i egzarha Italije i Mađarske Hrizostoma, uz pratnju episkopa Austrijskoga Mihaila Hristopulisa, grčkoga arhimandrita Svete Gore, arhimandrita ruskoga i bugarskoga i bio pravoslavni paroh Vaseljenske carigradske patrijaršije u Rimu gdje je kasnije i proizveden u arhimandrita. Tokom devedesetih godina zbog kanonskih prijestupa i zloupotrebe svešteničkog položaja raščinjen je i zabranjeno mu je obavljanje crkvenih poslova.
U crkvi Sv. Paraskeve u Sofiji, 1998. godine, hirotonisan je iod postaostrane [[episkop]].takođe Mihailanekanonskih sui rukopoložilinepriznatih Patrijarhvjerskih Bugarskiorganizacija Pimenaiz Ukrajine i sedamBugarske, mitropolitakoji idjeluju episkopau okviru tzv. Alternativnog Sinoda Bugarske pravoslavne crkve i samoproglasio se za [[episkop]]<nowiki/>a.
U Cetinju, 31. oktobra 1998. godine, Mihailo je intronizovan za mitropolita autokefalne (samostalne) Crnogorske pravoslavne crkve, koja je, od strane Srpske pravoslavne crkve, nasilno ukinuta nakon anektiranja Kraljevine Crne Gore od strane srpske vojske 1918. godine. Ukinut jenepriznate i Sveti Sinodnekanonske Crnogorske pravoslavne crkve koji je bio ustrojen 1904. godine.
Srpska pravoslavna crkva u Crnoj Gori, kao i sve ostale pravoslavne crkve, na čelu sa Vaseljenskom Patrijaršijom, ne priznaju kanonsku utemeljenost kao ni postojanje Crnogorske pravoslavne crkve.
Crnogorska pravoslavna crkva je obnovljena aklamacijom, na crnogorskom crkveno-narodnom zboru, koji je održan na Lučindan 1993. godine u Cetinju.
Srpska pravoslavna crkva u Crnoj Gori, koja je pod jurisdikcijom Patrijaršije u Beogradu i koja opstoji u Crnoj Gori i nakon što je ona maja 2006. godine proglasila nezavisnost, žestoko osporava kanonsku utemeljenost Crnogorske pravoslavne crkve. Crnogorska pravoslavna crkva je do 1918-1920. imala kanonsku [[autokefalnost]] koja joj je tada ukinuta i ona je kao pomjesna eparhija pripojena Patrijaršiji Srpske pravoslavne crkve.
Skupa s predstavnicima Katoličke crkve iz Crne Gore i Islamske zajednice u Crnoj Gori septembra 2005. mitropolit Mihailo, kao prvi pravoslavni arhijerej, poklonio se žrtvama genocida u Srebrenici u memorijalnom centru u Potočarima. U delegaciji su, osim Mihaila, bili župnik Crkve svetog Eustahija u Kotoru Branko Sbutega i reis Islamske zajednice hadži Idriz Demirović.
== Reference ==
| 