Razlika između verzija stranice "Sveto Rimsko Carstvo"
| [pregledana izmjena] | [pregledana izmjena] |
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
No edit summary |
No edit summary |
||
Red 42:
| uzrečica =
| himna =
| karta =
| glavni_grad =
| glavni_grad_kordinati =
Red 67:
| komentar =
|religija=[[Kršćanstvo]]<br>[[Luteranizam]]<br>[[Kalvinizam]]}}
'''Sveto rimsko carstvo''' ({{Jez-la|{{Bezkurziva|Sacrum Romanum Imperium}}}}; {{Jez-de|{{Bezkurziva|Heiliges Römisches Reich}}}}) bilo je multietničko kompleksno carstvo koje se nalazilo u [[Srednja Evropa|Srednjoj Evropi]] i trajalo je od ranog srednjeg vijeka do njegovog raspada 1806. godine. Carstvo se formalno od 962. godine sastojalo od [[Kraljevina Njemačka|Kraljevine Njemačke]], [[Kraljevina
Dana 25. decembra 800. godine [[papa Lav III]] je krunisao franačkog kralja [[Karlo Veliki|Karla Velikog]] za cara, oživjevši tu titulu u [[Zapadna Evropa|zapadnoj Evropi]] prvi put nakon više od tri stoljeća. Tu titulu su nastavili koristiti pripadnici [[Karolinzi|Karolinške dinastije]] od 888. do 899. godine, kada su je osporili vladari Italije u seriji građanskih ratova nakon smrti posljednjeg karolinškog nasljednika [[Berengar I, car Franačkog carstva|Berengara I]] 924. godine. Titula je oživljena 962. godine kada je [[Oton I, car Svetog rimskog carstva|Oton I]] krunisan za cara, čime započinje kontinuirano postojanje carstva više od osam stoljeća. Neki historičari smatraju da je carstvo počelo krunisanjem Karla Velikog, dok drugi smatraju da je počelo krunisanjem Otona I.
Red 102:
Tokom vladavine dinastije Hohenstaufen, njemački kneževi su omogućili mirno [[Njemačka ekspanzija na istok|naseljavanje istočnih teritorija]] koje su bile slabo naseljene od strane [[Zapadni Slaveni|zapadnih Slavena]]. Tokom ovog perioda, mnogi njemački seljaci, trgovci i zanatlije iz zapadnog dijela carstva su se preselili na ove teritorije. Postepena [[germanizacija]] ovih teritorija je kompleksan proces koji se ne smije miješati sa [[Nacionalizam|nacionalizmom]] 19. stoljeća. Naseljavanjem istoka i bračnim vezama lokalnih vladara s njemačkim plemstvom, carstvo je postepeno uključilo u svoj sastav [[Pomeranija|Pomeraniju]] i [[Šleska|Šlesku]]. Kako bi još više germanizovao istočne teritorije, mazovski vojvoda [[Konrad I, vojvoda Mazovije|Konrad I]] je pozvao [[Teutonski viteški red]] da pokrste [[Prusi|pruse]]. Umjesto toga, oni su stvorili [[Monaška država Teutonskog reda|monašku državu Teutonskog reda]] koja nikada nije bila dio Svetog rimskog carstva.
Sveto rimsko carstvo je dostiglo svoj vrhunac tokom vladavine Fridrikovog sina i nasljednika [[Henrik VI, car Svetog rimskog carstva|Henrika VI]]. On je zauzeo [[Kraljevina Sicilija|Kraljevinu Siciliju]] i držao engleskog kralja [[Rikard I, kralj Engleske|Rikarda I]] u zarobljeništvu. Želeći da uspostavi nasljednu monarhiju postavio je svog sina [[Fridrik II, car Svetog rimskog carstva|Fridrika II]] za kralja, ali su njemački kneževi odlučili da izaberi drugog kralja što je rezultiralo borbom za prijestolje između Fridrikovog najmlađeg sina [[Filip Švapski|Filipa Švapskog]] i [[Oton IV, car Svetog rimskog carstva|Otona Brunswicka]]. Plašeći se opasnosti koju je predstavljalo jedinstveno Sveto rimsko carstvo i Sicilija, [[papa Inocent III]] je podržao Fridrika II koji je umarširao u Njemačku i porazio Otona. Međutim, nakon pobjede Fridrik II nije razdvojio carstvo. U strahu od povećanja moći, papa Inocente III ga je ekskomunicirao.
== Također pogledajte ==
| |||