Razlika između verzija stranice "Josif Staljin"

Nakon besplodnih pregovora o vojno-političkom savezu sa Zapadnim silama sklopio je [[1938]]. sporazum s [[Nacizam|nacističkom]] Njemačkom. Nakon njemačkog napada na Sovjetski Savez (1941.), o kojoj je bio više puta obaviješten ali je više vjerovao [[Adolf Hitler|Hitleru]] nego vlastitim obavještajcima i njemačkim vojnim prebjezima, Staljin kao ratni vođa uzima titulu generalisimusa. U vrijeme i nakon 2. svjetskog rata učestvovao je na konferencijama u [[Teheranska konferencija|Teheranu]], [[Konferencija nau Jalti|Jalti]] i [[Konferencija uPotsdamska Potsdamukonferencija|Potsdamu]], a koje su rezultirate time da zemlje Istočne i Srednje Evrope potpadnu pod sovjetsku vlast. Zbog nastojanja da svojoj politici podredi nove socijalističke zemlje i njihove komunističke stranke te time nametne svoju volju cijelom komunističkom pokretu izazvao je [[1948]]. godine sukob s jugoslavenskim komunistima sa [[Tito]]m na čelu. To je prouzročilo udaljavanje Jugoslavije od komunističkog bloka i približavanje Zapadu. Posljednje godine svoje vladavine u januaru [[1953]]. godine naredio je hapšenja mnogim moskovskih doktora, uglavnom [[Židovi|Židova]], optužujući ih za medicinska ubistva. Činilo se kako se sprema repriza Velikog terora iz sredine 1930-ih ali je Staljinova iznenadna smrt 5. marta spriječila još jedno krvoproliće. Tri godine nakon njegove smrti na 20. partijskom kongresu posmrtno ga je [[Nikita Hruščov|Hruščov]] optužio za zločine protiv Partije i izgradnje kulta ličnosti.