Razlika između verzija stranice "Vojska Republike Srpske"

Krajem [[1991.]] godine bilo je sasvim izgledno da će se [[Bosna i Hercegovina]] otcjepiti od tadašnje [[SFRJ]]. Ovakva ideja nije bila prihvaćena od strane srpskih političara u [[BIH]], kao i od većine bosanskih Srba. Vojni vrh [[JNA]] na čelu s [[Veljko Kadijević|Veljkom Kadijevićem]] i [[Blagoje Adžić|Blagojem Adžićem]] se postepeno naoružavala vojna krila srpskih stranaka u BIH. Kako bi odvajanjem BIH od ostatka tadašnje Jugolsavije JNA postala suvišna i strana vojna sila, oonaona bi se morala povući s teritorijateritorije novopriznate i neovisne države [[BIH|Republike Bosne i Hercegovine]]. Kako su bosanski Srbi zapravo još vjerovali u ideju [[SFRJ]] i [[JNA]] kao njene vojne sile, nisu vjerovali u novu državu Bosnu i Hercegovinu na osnovu čega je iz dijelova JNA na području Bosne i Hercegovine 12. maja [[1992.]] formirana nova vojska poznata pod nazivom '''Vojska Republike Srpske''' odlukom Narodne skupštine Srpske Republike Bosne i Hercegovine. Štab bivšeg banjalučkog korpusa JNA je preimenovan u štab VRS-a. Sjedište štaba je bilo na [[Pale|Palama]].

Prve vojne operacija VRS je vršila u području Bosanske Posavine s ciljem zaposjedanja koridora i spajanje fizički odvojenih teritorija Republike Srpske. Ova operacija poznata je pod nazivom [[Operacija Koridor]] i trajala je od 7. juna do 26. juna [[1992.]] kada su srpske snage zauzele gradove [[Bosanski brodBrod]], [[Bosanski Šamac|Šamac]], [[Derventa|Derventu]], [[Brčko]], [[Odžak]] i [[Modriča|Modriču]]. Daljnje operacije VRS je vršila s ciljem zauzimanja glavnog grada RBIH [[Sarajevo|Sarajeva]], što je bilo beuzspješnobezuspješno, ali su grad okružili i vršili iscrpljujuće artiljerijske napade po gradu. Zauzimanjem teritorija i gradova po istočnoj Bosni, srpske snage vrše etnička čišćenja i masovna protjerivanja nesrpskog stanovništva s toga područja. <ref>http://www.camo.ch/teme/odbrana-rbih/ratna-hronika-92-95/</ref> Tokom [[1992.]] godine snage VRS zaposjedaju veliku teritoriju na području istočne Bosne, istočne Hercegovine, banjalučke regije, Bosanske Posavine i zapadne Bosne, a gradove [[Sarajevo]], [[Goražde]], [[Srebrenica]], [[Žepa]], [[Bihać]] stavljaju pod opsadu.

Početkom [[1993.]] godine VRS vrši intenzivirane napade na području istočne Bosne i Posavine. U martu [[1993.]] VRS pokreće ofenzivu s oklopnim snagama kod mjesta Karuše, sciljems ciljem ovladavaja komunikacije Teslić-Doboj. Ova operacija nosila je kodni naziv "Posljednja šansa", te je urodila velikim porazom. TijekomTokom [[1993.]] dolazi do sukoba između Hrvata i Bošnjaka u Hercegovini, u vrijeme čega srpske snage zauzimaju općinu [[Trnovo]] i probijaju linije Armije RBIH na području [[Igman]]a tokom operacije Lukavac 93. 15. novembra VRS pokreće ofenzivuofanzivu prema Olovu što je završilo bezuspješno.<ref>http://www.camo.ch/teme/odbrana-rbih/ratna-hronika-92-95/</ref>

[[1994.]] VRS je vršile velike i intenzivne napade na enklave Bihać i Goražde. Bihać je VRS napadala tijekomtokom Februarskefebruarske ofenziveofanzive sa brda Grabež, kasnije zajedno sa snagama AP ZB iz pravca Velike Kladuše. Goražde su srpske snage napadale tijekomtokom aprila, te su gotovo napredovale do centra grada, ali je njihov proboj kasnije zaustavljen. Prilikom kršenja zone zabrane leta, srpskim snagama su oborena 4 borbena aviona od strane [[NATO]]-a.

Već početakPočetak [[1995.]] godine je bio obilježen velikim vojnim operacijama usmjerenim protiv VRS-a. 23. marta Armija RBIH zauzima [[Vlašić]]. Usljed vojnih gubitaka VRS vrši artiljerijske napade na zaštićene zone čime stradava veliki broj civila, što je izazvalo zračne udare [[NATO]]-a. 02Dana 2. juna [[1995.]] srpska PVO je oborila jedan američki lovac [[F-16]]. 15. juna VRS zajedno sa snagama [[SVK]] i [[Fikret Abdić|Abdićevih]] pobunjenika 15. juna pokreće operaciju "Pauk" na Bihaćki okrug.<ref>http://www.hkv.hr/hrvatski-tjednik/15662-hrvatski-tjednik-oluja-nakon-18-godina-prvi-put-cijela-istina.html</ref> 11. jula nakonNakon zauzimanja [[Srebrenica|Srebrenice]] 11. jula pripadnici VRS i drugih paravojnnih formacija počinile su genocid nad stanovništvom i ratnim zarobljenicima ubivši oko 8372 osoba. <ref>http://www.historija.ba/d/11-godisnjica-genocida-u-srebrenici/</ref> Dana 25. jula snage VRS zauzimaju [[Žepa|Žepu]]. Napredovanjem snaga Armije RBIH, HVO, i HV, srpske snage gube teritoriju u zapadnoj Bosni uključujući gradove [[Bosanska Krupa|Bosansku Krupu]], [[Bosanski Petrovac]], [[Drvar]], [[Bosansko Grahovo]], [[Glamoč]], [[Donji Vakuf]], [[Kupres]], [[Ključ]], [[Sanski Most]], [[Mrkonjić Grad]].

[[Predsjednik Republike Srpske]] je vrhovni komandant Vojske Republike SerpskeSrpske

Osnivanjem 19. maja [[1992.]] RV I PVO VRS je od [[JNA]] naslijedilo 22 aviona [[SOKO J-21 Jastreb]], 12 aviona [[SOKO J-22|SOKO J-22 Orao]], 22 helikoptera [[Aerospatiale SA 341 Gazela|Gazela]], 14 helikoptera [[Mi-8]]. Prve letove je zrakoplovstvo izvodilo s ciljem bombardovanja hrvatskih položaja u Bosanskoj Posavini.

Nakon potpisivanja [[Dejtonski sporazum|Daytonskog sporazuma]] Vojska Republike Srpske je priznata kao jedna od dviju zvaničnih vojnih sila [[BIH|Bosne i Hercegovine]] i kao zvanična vojna sila entiteta [[Republika Srpska]]. U u Vojsci Republike Srpske počela postepena reforma. Sa oko 180.000 vojnika i oficira u nekoliko godina, broj osoblja je smanjen na 20.000 ljudi. Paralelno, došlo je do promjene u broju korpusa, sa ratnih šest, smanjeno je na četiri i na kraju na tri. Od 1. januara [[2006.]] godine, Vojska Republike Srpske je ušla u sastav Oružanih snaga BiH kao Treći pješadijski puk „Republika Srpska“.