Razlika između verzija stranice "Antonio Salieri"
| [pregledana izmjena] | [pregledana izmjena] |
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
No edit summary |
No edit summary |
||
Red 1:
[[Datoteka:Joseph_Willibrod_Mähler_001.jpg|mini|desno|Antonio Salieri]]
'''Antonio Salieri''' ([[18. august]] [[1750]]. – [[7. maj]] [[1825]].), rođen u italijanskom gradu [[Legnago]] bio je kompozitor i dirigent, poznat kao jedan od najvećih muzičara svog vremena. Bio je kompozitor čije su [[Opera (muzika)|opere]] bile priznate širom [[Evropa|Evrope]] krajem [[18. vijek|18. vijeka]].
U dobi od 16 godina, Salieri je odveden u [[Beč]] kod Floriana Leopolda Gassmanna, carskog dvorskog kompozitora i muzičkog direktora ([[Njemački jezik|njem]]. Hofkapellmeister), a bio je predstavljen kod cara [[Josip II, car Svetog rimskog carstva|Josipa II]]. U istom periodu Salieri je njegovao važna prijateljstva sa Pietrom Metastasiom i [[Christoph Willibald Gluck|Christophom Willibaldom Gluckom]]. Prva njegova opera ''Le Donne letterate'', izvedena je u ''[[Burgtheater]]'' u Beču [[1770]]. godine. Četiri godine kasnije, car ga je unaprijedio u dvorskog kompozitora, a [[1788]]. godine je postao muzički direktor, posao koji će Salieri obavljati 36 godina. Tokom svoje službene karijere komponovao je opere ne samo za [[Pozorište|pozorišta]] u [[Austrija|Austriji]], nego i za firme u [[Francuska|Francuskoj]] i Italiji. Od [[1783]]. godine bio je uticajan pristalica i česti saradnik Lorenza Da Ponte, koji je postao najvažniji [[Libreto|libretista]] [[Wolfgang Amadeus Mozart|Wolfganga Amadeusa Mozarta]]. Njegovo najpoznatije djelo je bila francuska opera ''Tarare'' iz 1787. godine, prevedena od strane Da Pontea na [[Italijanski jezik|italijanski]] kao ''Axur, re d'Ormus'', koja je bečkoj publici ostala poznata kao Mozartova opera ''[[Don Giovanni (opera)|Don Giovanni]]''. Zadnja opera Antonia Salieria bila je izvedena [[1804]]. godine, nakon čega se posvetio komponovanju sakralne muzike.
On je također bio važan kao i učitelj, a među njegovim učenicima su bili: [[Beethoven]], [[Franz Schubert]] i [[Franz Liszt]].
Tokom svog života Salieri je ostao u prijateljskim odnosima sa [[Joseph Haydn|Josephom Haydnom]] i Ludwigom van Beethovenom, kome je davao lekcije iz [[Polifonija|polifonije]]. Za uzvrat Beethoven mu je posvetio "Tri violinske sonate, op. 12" [[1797]]. godine. Salieriev odnos sa Mozartom je bio predmet mnogih špekulacija. Međutim, malo je dokaza da je Salieri pravio intrige i štetne primjedbe protiv Mozarta. Sam Mozart je komentarisao u svom pismu o povoljnom prijemu njegovog djela "[[Čarobna frula (opera)|Čarobna frula]]" od strane Antonia Salieria. Isto tako nema osnove za vjerovanje da je Salieri pokušao otrovati Mozarta. To je postalo legenda koja je bila osnova za operu [[Nikolaj Rimski-Korsakov|Nikolaja Rimskog-Korsakova]] "Mozart i Salieri" iz 1898. godine, a koja je zasnovana na kratkoj priči [[Aleksandar Puškin|Aleksandra Puškina]] iz [[1830]]. godine. Odnos između dva kompozitora dobila su daljnje špekulacije u [[Pozorište|pozorišnom]] djelu [[Peter Shaffer|Petera Shaffera]] "Amadeus" iz [[1980]]. godine nakon čega je snimljen istoimeni film [[1984]]. godine. <ref> http://www.britannica.com/EBchecked/topic/519185/Antonio-Salieri </ref>
== Reference ==
<references>
</references>
{{Klasicizam i prosvjetiteljstvo}}
{{commonscat|Antonio Salieri}}
[[Kategorija:Biografije, Italija]]
| |||