Razlika između verzija stranice "Antitijelo"

==Izotipovi==

Antitijela se mogu pojaviti u različitim varijantama poznatim kao izotipovi ili klase. Kod [[sisar]]a postoji pet izotipskih antitijela: IgA, IgD, IgE, IgG, IgM . Svaki je označen prefiksom "[[Ig]]", koji označava imunoglobulin, a druga oznaka u nastavku simbola je specifička za svako antitijelo. Razlikuju se po biološkim svojstvima, funkcionalnoj lokaciji i sposobnost da se bave različitim antigenima, kao što je prikazano u narednoj tabeli.

{| class="wikitable" style="width:100%; float:right; font-size:90%; margin-left:15px"

! Ime/Oznaka || Tip || style="text-align:center;"| Opis || style="text-align:center;"| Kompleksi antitijela

|-

| style="text-align:center;"| [[IgM]] || style="text-align:center;"| 1 || Ispoljava se na površini B ćelija (monomer) i u sekretnoj formi (pentamer). Eliminira patogene u ranim stadijima posredovanja B ćelijskog (humoralnog) [[imunitet]]a prije dotoka dovoljno IgG.

|}

Izotopi antitijela [[B ćelija]] se mijenjaju tokom razvoja i aktiviranja. Nezrele B ćelije, koje nikada nisu bili izložene antigenu, ispoljavaju samo IgM + isotop u obliku koji je vezan za površinu. B limfocit, u svom zrelom obliku (koji je spreman za odgovor), poznat je kao "naivni B limfocit". Takav limfocit ima površinske IgM + i IgD +. Ko-ekspresija oba ova imunoglobulinska izotipa čini B ćelije 'zrelim' i spremnim da odgovore na antigen. Aktivacija B ćelija prati angažman ćelijski vezanih molekula antitijela sa antigenom, uzrokujući ćeliju diobu i diferencijaciju i nastanak ćelija (zvanih [[plazma ćelije]]), koje stvaraju antitijela. U ovom aktiviranom obliku, B ćelija počinje proizvoditi antitijela u obliku za lučenje, a ne membranski-vezani oblik. Neke ćelije kćeri aktivirane B ćelije prolaze isotipsko prebacivanje, mehanizam koji uzrokuje proizvodnju antitijela za promjenu IgM ili IgD u druga izotipska antitijela: IgE, IgA ili IgG, koje imaju definirane uloge u imunom sistemu.

== Struktura antitijela i reakcija antigen - antitijelo ==

Antitijela su prisutna u [[krv]]i, [[limfa|limfi]], tkivima te u membranama sluzokože. Antitijela uglavnom ne "prepoznaju" cjelokupnu strukturu antigena nego jedan te isti karakteristični dio tzv. antigen determinantu ([[epitop]]). Mjesto na antitijelu koje služi za vezivanje na antigen naziva se paratop. Pri kontaktu sa antigenom antitijelo provodi tzv. humoralnu imunu reakciju.