Razlika između verzija stranice "Genetička izolacija"
| [pregledana izmjena] | [pregledana izmjena] |
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
Red 8:
Također treba istaknuti da stvaralačka snaga selekcije u procesu mijenjanja genetičkog sastava populacije posebno dolazi do izražaja u velikim (neizolovanim) populacijama, dok su diversifikacioni putevi malih izolata često i u velikoj mjeri pod uticajem slučajnih, tj. genetičko–automatskih efekata ([[genetički drift|genetičkog drifta]]).
==Tipovi izolacijskih barijera i mehanizama==
Postoje različiti pristupi klasifikaciji oblika izolacijskih barijera, odnosno mehanizama kojima se sprečava slobodan tok gena između lokalnih [[populacija]] istovrsnih [[organizam]]a, pri čemu se prepoznatljivo diferenciraju oni koji se bave [[specijacija|specijacijom]] [[biljka|biljnih]] i [[životinja|životinjskih]] [[vrsta]]. U novije vrijeme se, umjesto izolacije, u istom smislu, pominje '''tok gena''', iako on sam po sebi nije faktor specijacije (koju sprečava), a to postaje onda kada oslabi ili ga uopće nema.
Klasičnu kategorizaciju mogućih tipova izolacije elaborirao je najugledniji istraživač u ovoj oblasti u drugoj polovini 20. vijeka – [[Ernst May]]. rSažetak njegovog shvatanja izolacije kao jednog od četiri glavna faktora [[evolucija|evolucije]] prikazan je u tabeli ispod.<ref>Mayr E. (1970): Populatiomns, species, and evolution – An abridgment of Animal species and evolution. The Belknap Press of Harvard University Press, Cambridge, Massachussets and London, England, ISBN 0-674-69013-3.</ref>
<br>
{| width="40%" border=1 cellpadding=4 cellspacing=0 class="toccolours" style="align: left; margin: 0.5em 0 0 0; border-style: solid; border: 1px solid #999; border-right-width: 2px; border-bottom-width: 2px; border-collapse: collapse; font-size: 100%;"
| |||