Verzija na dan 28 decembar 2014 u 11:09 uredi Yahadzija (razgovor \| doprinosi) Urednici 23.119 edits m →‎Vrste i podjela antigena ← Starija izmjena		Verzija na dan 28 decembar 2014 u 11:13 uredi poništi Yahadzija (razgovor \| doprinosi) Urednici 23.119 edits m →‎Priroda i hemiska struktura Novija izmjena →
Red 2: '''Antigen''' ([[grčki jezik\|gr.]] ''anti'' = protiv + gen, skr. od [[latinski\|lat.]] ''generatus'' = stvarati, roditi), u [[imunologija\|imunologiji]] je bilo koja supstanca, bilo koje strukture, koja može biti meta receptorima adaptivnog imunog odgovora lučenjem [[antitijelo\|antitijela]], tj. [[molekula]] koja potiče stvaranje [[antitijelo\|antitijela]], odnosno imunu reakciju u organizmu. Antigeni koji izazivaju stvaranje antitijela u organizmu nazivaju se još i imunogeni. U užem smislu, imunogeni potiču reakciju imunog sistema dok su antigeni supstance za koja se vežu određena antitijela. Dakle, imuni sistem ne čine samo antitijela, već je to složen proces identifikacije, markiranja, uništavanja i uklanjanja uljeza. Osim toga, svi antigeni ne uzrokuju imunogenu reakciju, ali svi imunogeni jesu antigeni. (''Immunobiology'', Janeway and Travers, 1994)-<ref>Hadžiselimović R., Pojskić N. (2005): Uvod u humanu imunogenetiku. Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju (INGEB), Sarajevo, ISBN 9958-9344-3-4.</ref> <ref>Karamehić J. (2002): Transplantacija organa. Printcom, Tuzla.</ref> ==Priroda i hemiska struktura== Priroda, hemijska struktira i molekulska masa antigena su veoma heterogene determinante imunih osobenosti. Antigenost, odnosno intenzitet imune reakcije (imunog odgovora), naime, široko varira i ovisi, kako o pomenutim odrednicama, tako i o odbrambenim potencijalima pripadajuće biološke [[vrsta\|vrste]] i pogođene [[jedinka\|jedinke]]. Pritom su proteini daleko najčešći antigeni, a da bi to bili njihova molekulska masa mora biti manja od 10<sup>>3</sup>. Antigena aktivnost je u direktnoj srazmjeri sa površinom molekula (molekulskom masom). Izvjesni spojevi, kao što su nukleinske kiseline i nukleoproteini, npr., iako imaju veliku molekulsku masu veoma su slabog antigenog djelovanja. Antigena svojstva bakterija, virusa i uopće ćelija koje uđu u organizam, zasnovana su na prisustvu pomenutih supstanci (molekula) na spoljnoj površini njihove membrane ili u njihovoj unutrašnjosti. '''''Teorija o imunološkom nadzoru''''' polazi od hipoteze da je ćelijski imuni sistem primarno evoluirao u pravcu kontinuirane kontrole i destrukcije spontano nastalih kancerogenih ćelija i ćelija koje su bile inficirane Red 9: Antigen je u stvarnosti jedna makromolekula čija je molekularna težina veća od 1000 i sposobna je vezati se na određeni [[antitijelo\|imunoglobulin]]. Antigeni su najčešće [[protein]]i ili [[polisaharid]]i. Takvi su i dijelovi [[bakterija]] (omotač, kapsula, ćelijski zid, bič, toksin), virusa i drugih [[mikroorganizam]]a. [[Lipid]]i i [[~~nukleinska kiselina\|~~nukleinske kiseline]] su antigeni samo ukoliko su ~~kombinovani~~kombinirani sa proteinima i polisaharidima. Antigeni mogu biti i [[polen]], bjelance jajeta, proteini iz transplantiranih tkiva i organa, pa i proteini koji se zadese na površini [[ćelije (biologija)\|ćelija]] [[krv]]i tokom [[transfuzija\|transfuzije]]. == Vrste i podjela antigena ==

Razlika između verzija stranice "Antigen"