Razlika između verzija stranice "Hromatin"

'''Hromatin''' je [[ćelije (biologija)|ćelijski]] kompleks [[makromolekula]] koji sadrži [[DNK]], [[protein]] i [[RNK]]. Osobito je prijemčiv za specifične boje [[nukleinske kiseline|nukleinskih kiselina]].

 

Primarne funkcije hromatina su:

*(3) sprečavanje oštećenja DNK, i

*(4) kontrola [[ekapresija gene|ekspresije gena]] i DNK replikacije.

 

 

Struktura hromatina ovisi o nekoliko faktora. U ukupnoj strukturi ovisi o fazi [[ćelijski ciklus|ćelijskog ciklusa]]. U [[interfaza|interfazi]], hromatina je strukturno labav da omogući pristup [[RNK]] i DNK polimeraze za [[transkripcija|prepisivanje]] [[genetička informacija|genetičke šifre]] i replikaciju [[DNK]]. Lokalna struktura hromatina tokom interfaze zavisi od [[gen]]a na DNK: kodirajući geni koji se aktivno [[transkripcija|transkribiraju]] se pakuju labavije i nalaze se u vezi sa [[RNK]] polimerazama (zvanim [[euhromatin]]) dok se DNK koja kodira neaktivne ("isključene") gene nalaze u vezi sa strukturnim proteinima i čvršće su pakirani ([[heterohromatin]]).

#''In vitro'' je ustanovljeno da te niti nisu vidljive u dosadašnjim studijama sa X zračenjem ljudskih mitoznih [[hromosom]]a.

== Hromatin u interfazi==

 

== Dinamika i hijerarhija strukture hromatina ==

Tokom [[ćelijski ciklus|ćelijskog ciklusa]], hromatin prolazi kroz različite strukturne promjene. Histonski proteini su osnovna pakovanja i aranžeri hromatina, a mogu se mijenjati u raznim post-[[translacija|translacijskin]] [[modifikacija]]ma. mijenjati hromatina pakovanje ([[histona modifikacije]]). Posljedice histonske acetilacije se oglefaju u slabljenju i povećanju dostupnosti hromatina za replikaciju i transkripciju. Trimetilacija histona izaziva zbijanje hromatina i smanjuje dostupnost. Novija istraživanja su dokazala bivalentnu strukturu hromatina:

*metilizirani lizinski ostaci na lokaciji 4 i 27 histona 3. Smatra se da to može biti uključeni u razvoju;

{{cite journal

|title=A bivalent chromatin structure marks key developmental genes in embryonic stem cells

|journal=[[Cell (journal)|Cell]]

|date=April 2006

|doi=10.1016/j.cell.2006.02.041}}

</ref>

[[File:A-DNA, B-DNA and Z-DNA.png|thumb|right|300px|Strukture A–, B– i Z–[[DNK]].]]

U prirodi, [[DNK]] može formirati tri strukture, A–, B– i Z–DNK. A– i B–DNK su vrlo slične, formirajući desne helikse, dok je Z–DNK ima obrnuto usmjerenu spiralu (na lijevo), sa cik-cak fosfatima u kičmi. Za Z–DNK se misli da igra određenu ulogu u strukturiranju hromatina i transkripciji zbog sposobnosti spajanja između B– i Z–DNK.

 

Na priključku B– i Z–DNK, jedan par baza je pomjeren iz normalnog vezivanja. Ovi igmaju dvostruku ulogu sajta prepoznavanja mnogih proteina i kao “perač” za torzijske stresove iz RNK polimeraze ili nukleosome-vezujućih.

 

== Reference ==