Razlika između verzija stranice "Demokratska stranka (Srbija)"

'''Demokratska stranka''' je politička stranka u [[Srbija|Srbiji]].Trenutno ima 64 zastupnička mijesta u srbijanskom parlamentu a njen predsjednik - [[Boris Tadić]] -je aktuelni jebivši predsjednik Srbije.

Poslije [[Drugi svjetski rat|Drugog svjetskog rata]], [[1945]].godine, stranci je zabranjen rad. Formalno je obnovljena februara [[1990]]. godine, kada je za njezinognjenog lideravođu izabran [[Dragoljub Mićunović]]. Na prvim višestranačkim izborima za parlament Srbije, [[9. decembar|9. decembra]] te godine, stranka osvaja 7 zastupničkih mjesta.

Dvije godine kasnije ([[1992]]) od DS se odvaja jedno krilo koje osniva [[Demokratska stranka Srbije|Demokratsku stranku Srbije]] na čije čelo je došao [[Vojislav Koštunica]] - aktuelnibivši srbijanski premijer.

[[1994]].godine, Demokratska stranka dobija novog lidera - [[Zoran Đinđić|Zorana Đinđića]], koji je sredinom [[1996]]. godine sa [[Srpski pokret obnove|Srpskim pokretom obnove]] [[Vuk Drašković|Vuka Draškovića]] i [[Građanski savez Srbije|Građanskim savezom Srbije]] [[Vesna Pešić|Vesne Pešić]] formirao koaliciju "''Zajedno''", koja je na lokalnim izborima u Srbiji (u jesen te godine) osvojila apsolutnu pobjedu ali [[Slobodan Milošević|Miloševićev]] režim to nije priznao. Nastale su tromjesečne demonstracije po svim gradovima Srbije, da bi Milošević najzad u februaru [[1997]]. priznao opoziciji pobjedu.

Nakon NATO bombardiranja Srbije,koje se završilo juna [[1999]]. godine,Milošević odlučuje da uđe u izbornu utakmicu sa opozicijom. Za septembar [[2000]]. godine raspisao je vanredne izbore za predsjednika [[Savezna Republika Jugoslavija|SR Jugoslavije]]. Đinđićeva Demokratska stranka postaje okosnica formirane opozicione grupe pod nazivom ''Demokratska opozicija Srbije'' (DOS) koja je za svog predsjedničkog kandidata istakla Vojislava Koštunicu. On je više nego ubedljivo pobjedio Miloševića, ali vlast to nije htjela priznati. Ponovo su nastupile demonstracije po Srbiji, koje su se okončale [[5. oktobar|5. oktobra]] zauzimanjem saveznog parlamenta i državne televizije u [[Beograd]]u. Milošević idućeg dana priznaje poraz, a Vojislav Koštunica stupa na položaj jugoslavenskog predsjednika [[7. oktobar|7. oktobra]].

Vrlo brzo, raspisani su i vanredni izbori za Skupštinu Srbije. DOS nadmoćno pobjeđuje i osvaja 176 zastupničkih mijesta (od 250). Krajem januara [[2001]].godine, Zoran Đinđić izabran je za premijera Srbije. Njegova Vlada je dva mjeseca kasnije uhapsila a [[28. juni|28. juna]] i izručila Slobodana Miloševića [[Haški tribunal|Haškom tribunalu]] gdje je bio optužen za ratne zločine.

[[27. juni|27. juna]], Tadić u drugom krugu predsjedničkih izbora pobjeđuje kandidata ultranacionalističke [[Srpska radikalna stranka|Srpske radikalne stranke]] - [[Tomislav Nikolić|Tomislava Nikolića]], i biva izabran za trećeg predsjednika Srbije.

U jesen [[2005]].godine, Demokratska stranka započinje bojkot rada parlament zbog navodne krađe zastupničkih mijesta.

Na vanrednim izborima za srbijanski parlament,[[21. januar]]a [[2007]].godine, Demokratska stranka osvaja 64 zastupnička mijesta i učestvuje u pregovorima o formiranju nove Vlade koji su trajali sve do [[15. maj]]a. Visoki funkcioner DS, [[Božidar Đelić]], izabran je za potpredsjednika Vlade a stranka je dobila važne resore poput odbrane, pravde, i financija.

Jedan od potpredsjednika DS, [[Nenad Bogdanović]], kojibio je bio i gradonačelnik Beograda preminuo je krajem septembra ove godine.