U procjenjivanju inteligencije kao složene psihičke funkcije uzimaju se u obzir opštaopća sposobnost ličnosti (G-faktor ili generalni faktor) i mnoge naročite sposobnosti (S-faktori ili specifični faktori). Inteligencija se ne određuje samo na osnovu izrazite karakteristike jedne određene sposobnosti, ako druge opšteopće sposobnosti nisu prisutne. Tada se obično govori npr. o prosječnoj inteligenciji sa posebnom nadarenošću za neku određenu sposobnost. U ovakvim slučajevima se nerijetko sreće nešto niža inteligencija, nego što bi se možda čak očekivalo. Ovakvo razmatranje podjelom na glavni i na specifične faktore koji određuju inteligentnost osobe nailazi na kritike autora koji se zalažu za multifaktorijalnu teoriju inteligencije, koja u obzir uzima sve relevantne sposbnosti.
Za procese inteligencije potrebno je funkcionisanje i drugih psihičkih funkcija, kao što su [[svijest]], [[opažanje]], [[mišljenje]], [[pamćenje]], koje su neophodne za normalno odvijanje procesa inteligencije.
