[[1896]]. godine je Henri Bekerel ([[Henri Becquerel]]), francuski [[fizičar]], radio na jedinjenjimaspojevima koja sadrže element uranuranij. Na njegovo iznenađenje, otkrio je da na fotografskoj ploči, koja treba da štiti od svjetlosti, ostaju neki magloviti tragovi, kada se ovaovi uranovauranijevi jedinjenjaspojevi nalaze u blizini ploče, čak i kad je ona uvijena u crni prekrivač. Ova zamagljenje su nagovještavala da neka vrsta zračenja prolazi kroz ploču. Nekoliko materijala različitih od uranauranija su, također, emitirali ove prodorne zrake. Materijali koji emitiraju ovu vrstu radijacije su označeni kao radioaktivni i prolaze kroz fazu koja se zove radioaktivno raspadanje.
[[1899]]. Ernest Ruterford ([[Ernest Rutherford]]) je otkrio da uranovauranijevi jedinjenjaspojevi proizvode tri različite vrste radijacije. Odvojio je radijacije prema njihovim prodornim sposobnostima i nazvao ih prema prva tri slova grčkog alfabeta: alfa, beta i gama radijacija.
A-zračenje se može zaustaviti listom papira. Ruterford je kasnije pokazao da je alfa-čestica, u stvari, jezgra [[atom]]a [[helij]]a, 4He.
