Razlika između verzija stranice "Wilhelm von Humboldt"

Preko Caroline upoznaje [[Friedrich Schiller|Friedricha Schillera]] (Šiler)), [[Johann Wolfgang von Goethe|Johanna Wolfganga von Goethe]] (Gete) i [[Johann Gottfried Herder|Johanna Gottfrieda Herdera]]. 1789 radi za [[Pruska|prusku]] državnu službu. Radi u odjeljenju za vanjske poslove, dobija titulu legata i referendira na žalbenom sudu. Tu ostaje do maja 1791 nakon čega se bavi pisanjem. Piše teorijske osvrte na državni ustav kao i o granicama utjecaja jedne države. 1794 se Hubmoldt i njegova supruga sele u [[Jena|Jenu]] kako bi bio bliži Friedrichu Schilleru. Ovdje se opet susreće i sa Goetheom. 1799-1801 putuju kroz Francusku i [[Španija|Španiju]], ovdje intenzivno istražuje [[romanski jezici|romanske jezike]]. U augustu 1801 kada se već vratio u Berlin prijavljuje se na konkurs pruskog rezidenta u [[Vatikan|Vatikanu]]. Preseljava se s porodicom u [[Rim]].<ref name="dhm"/>

U Rimu upozanje [[antika|antičku kulturu]] i historiju. Njegova kuća je postala mjesto gdje su političari poput Daniela Raucha (Rauh) i kardinala Ercole Consalvi ulazili i izlazili. Ovaj period je smatrao vrhuncem svog duhovnog i društvenog života. 1806-1807 radi na studiji "Latium und Hellas" u kojoj opisuje svoje viđenje grčkog i rimskog društva.<ref name="dhm"/>

1808 Uumboldts se vraća nazad u Prusku. [[Karl Freiherr vom Stein]] (fom Štajn) daje mu poziciju nadležnog za kulturu i nastavu u ministarstvu za unutrašnje poslove.

U toj poziciji objavljuje rad "Über den Entwurf zu einer neuen Konstitution für die Juden" gdje se zauzima za ravnopravnost [[Jevreji|Jevreja]]. Smatrao je da ljude treba ocjenjivati na osnovu njihovih osobina a ne porijekla ili rase. Počinje s pripremama za osnivanje [[Berlinski univerzitet|Berlinskog univerziteta]] (danas [[Humboldtov univerzitet]]). Reformiše uspješno [[gimnazija|gimnaziju]] kao most izmeđe elementarne (osnovne) škole i univerziteta. Donosi pravilo da niko ne može [[Matura|maturirati]] prije navršene 18.-te godine maturirati. 1810-1815 radi kao [[Diplomatija|diplomata]] i opunomoćenik državnog ministra u [[Beč |Beču.]] Njegova kuća, ovaj put u Beču, je opet mjesto gdje se susreću umjetnici i intelektualci. Na Bečkom kongresu Humboldt ima ulogu "drugog čovjeka" nakon kancelara [[Karl August von Hardenberg|Karla Augusta von Hardenberga]]. Kralj [[Friedrich Wilhelm III]] mu 1815. dodjeljuje medalju "[[Eiserne Kreuz|das Eiserne Kreuz]]" (bs. ''željezni krst''). Opet putuje po raznim kongresima širom Evrope ([[Pariz]], Berlin, Beč, Frankfurt) gdje traži novi evropski poredak. Njegova [[Liberalizam|liberalna]] pozicija ga dovodi u sukob s kancelarom Hardenbergom, koji je zastupao restaurativnu evropsku politiku, tu se njih dvojica razilaze. Još je neko vrijeme radio kao član pruskog kabineta.<ref name="dhm"/>