Razlika između verzija stranice "Neorganska hemija"
| [pregledana izmjena] | [pregledana izmjena] |
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
No edit summary |
No edit summary |
||
Red 9:
U doba [[alhemija|alhemičara]], u 13. vijeku, bile su poznate metode pravljenja [[sumporna kiselina|sumporne kiseline]], razrijeđene [[hlorovodonična kiselina|hlorovodične kiseline]], [[dušična kiselina|dušične kiseline]], [[Aqua regia|zlatotopke]] (smjese dušične i hlorovodične kiseline za rastvaranje zlata), a mnoge od njih u Evropu donijeli su arapski alhemičari. Kasnije je [[Johann Rudolph Glauber]] oko 1650. značajno unaprijedio proces proizvodnje mnogih kiselina, kao i način dobijanja pušljive hlorovodične kiseline.
[[Robert Boyle]] u svom glavnom djelu ''The Sceptical Chemist'' opisao je udaljavanje od [[aristotel]]skih teorija alhemije i uvođenje eksperimentalnog istraživanja i zaključaka koje se izvode na tim eksperimentima. Značajna je njegova pretpostavka da su hemijski elementi sastavljeni iz nerazdvojivih, istih, sićušnih [[atom]]a, dok su hemijski spojevi sastavljeni iz brojnih, malih ali različitih elemenata. [[Georg Ernst Stahl]] i Johann Joachim Becher su početkom 18. vijeka razvili teoriju [[flogiston]]a. Ovom teorijom, koja se 80 godina kasnije ispostavila kao netačna, mogli su se na hemijski način objasniti procesi sagorijevanja, [[redoks reakcija|oksidacije i redukcije]] kao i vrenja. Uzrok zašto se teorija flogistona ispostavila kao netačnom je do tada nepoznata i neotkrivena supstanca u [[zrak]]u, koja je kasnije otkrivena kao [[kisik]].
== Spojevi ==
| |||