Razlika između verzija stranice "Emir Kusturica"

Zbog svojih političkih izjava, odlaska iz Sarajeva za vrijeme blokade od srpske vojske, ograđivanja od politike [[Alija Izetbegović|Alije Izetbegovića]] prema Bosni i Hercegovini, kao i simpatijama prema srbijanskom predsjedniku [[Slobodan Milošević|Slobodanu Miloševiću]], Kusturica zapada u politički izoliranu i kritiziranu kampanju zapadnoevropskih, bosanskohercegovačkih i hrvatskih medija. Zajedno sa austrijskim piscem i prijateljem [[Peter Handke|Peterom Handkeom]], jedno vrijeme podržava srbijanske političare u vrijeme rata u Bosni i Hercegovini. Mada kasnijim izjavama, kojima se ograđuje od dijelova Milosevićeve politike, u nekim medijima Južne Evrope ostao je nepoželjna osoba, a on sam, u više intervjua govori o svom izgubljenom identitetu, kao i nestanku identiteta Sarajeva, a sebe smatra čovjekom bez stalnom mjesta bivanja. Kritičari su ga napadali zbog snimanja filma [[Underground]] 1995. godine, scenarista [[Dušan Kovačević|Dušana Kovačevića]], koji je navodno djelomično financiran od strane državne televizije Srbije, u vrijeme rata u Bosni i Hercegovini, u kom su oni film vidjeli kao progandu velikosrpske politike i opravdavanje događaja u bivšoj Jugoslaviji. Za [[Đurđevdan]] 2005. godine, Emir se krstio u Srpskoj pravoslavnoj crkvi i primio ime Nemanja Kusturica. Krštenje je održano u manastiru [[Savina]] u blizini Herceg Novog. Idejom o Drvengradu, te političkom neumjerenosti koja za cilj ima proizvodnju voćnih sokova sa provokatnim nazivima i slikama na etiketama sokova, političara dvadesetog stoljeća ([[Josip Broz Tito]], [[Draža Mihajlović]], [[Che GueavaraGuevara]]), nailazi na oštru osudu medija i u Srbiji. Takode se priključuje podršci srbijanskih umjetnika i medija, protiv proglašavanja nezavisnosti [[Kosovo|Kosova]]. <ref>[http://www.slobodnaevropa.org/content/Article/719300.html Prilog Radija Slobodne Evrope 12. novembra 2007. godine autorice Ive Martinović] {{Simboli jezika|sr|srpski}} </ref>