Razlika između verzija stranice "Logos"
| [nepregledana izmjena] | [nepregledana izmjena] |
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
Red 71:
=== Kršćanski apologeti ===
U koncepciji prvih kršćanskih apologeta: Justina Filozofa, Tatijana, Atinagore, Klimenta Aleksandrijskog, logos je svjetlost koja "oplođuje" filozofiju i premudrost. Justin smatra da kršćanstvo i filozofija imaju jedan te isti izvor – božanski logos. Starozavjetni proroci su primili svjetlost otkrivenja logosa. Smatrajući da su i Heraklit i Sokrat vodili život u skladu s logosom, Justin ih ubraja u kršćane i prije same pojave kršćanstva <ref>Logos, Filozofija, Enciklopedijski leksikon, Mozaik znanja, Beograd 1973.</ref>. Za Justina (Apologija I, 46,1-4; Apologija II, 7,1-4; 10,1-3; 13,3-4) i Klimenta Aleksandrijskog (Stromata I, 19,91,94), to oplođavanje jeste kosmičko, pa se tako sjemena logosa nalaze i u prekršćanskoj filozofiji i u nekršćanskim religijama <ref>[http://www.svetosavlje.org/biblioteka/Recnik/L.htm Rečnik pravoslavne teologije, Logos]</ref>. Doktrinom ο logosu božanskom smislu kršćanstvo naglašava da ništa nije nelogosno u egzistenciji bića, odnosno da sve postoji u Bogu.
== Arijanska teologija ==
Slijedeći razvoj [[aristotel]]ovske misli, aleksandrijski teolog Arije je pokušao da sačuva nestvorenost kao isključivo obilježje Nepokrenutog Pokretača, podvlačeći ontološku razliku između Boga i logosa. Njegova teologija je počivala na kosmološkim pretpostavkama da je logos stvoren: "Sve stvari su iz nebića, i sve su one dovedene u postojanje i jesu stvorenja i djela. Tako je i Logos Božiji preveden iz nebića, i bilo je kada ga nije bilo, i nije ga bilo prije nego što je preveden [postao], već je i također imao početak kada je bio stvoren". Logos je stvoren prije nego što su ostale stvari došle u postojanje, kao neophodan posrednik drugih bića. Samo je Bog Otac nestvoren, bespočetan i vječan. Logos je, kao stvorenje, nesličan Ocu, konačan, promjenjiv i podlažan promjeni.
== Maksim Ispovjednik ==
Patristička teologija, a naročito Maksim Ispovjednik, govori opširno o logosima (gr. λογοι logoi), koji preegzistiraju u Bogu i preko kojih Bog saopćava smisao svoje tvorevine. Prema Maksimu, svako stvorenje ima smisao i svrhu jer sadrži vječni božanski logos. Logos je dat svemu stvorenom kao vječiti cilj i svrha koji treba da budu postignuti <ref>[http://www.rastko.rs/rastko/delo/11644 Vladeta Jerotić, Jung i pravoslavlje]</ref>.
{{Citat|Svaki svršetak, po prirodi ograničen vlastitim logosom, je ispunjenje mogućnosti koja potiče od suštine i koja pojmovno prethodi svršetku.|— Maksim Ispovednik, Gnostički stoslovi I-3}}
== Logos u islamskoj filozofiji ==
| |||